Regen in het regenwoud!
Blijf op de hoogte en volg Ceciel
31 Oktober 2016 | Ecuador, Baños
Dat dit een unieke reis zou worden, stond van te voren wel vast. Dat het op meerdere vlakken een reis zou worden om nooit te vergeten, hadden we ook wel verwacht, maar dat dit zou inhouden dat we (Daniëlle) bestolen zou worden, we een ochtend op het politiebureau zouden doorbrengen om aangifte te doen en een dag later een deel van de dievenbende recht in de ogen konden kijken, hadden we niet verwacht… Mooie cliffhanger voor het volgende verhaal! Eerst terug naar het einde van het vorige verhaal.
Maandag de 24e namen we ’s avonds laat de bus naar Lago Agrio. Best prima geslapen eigenlijk! Om 6:15 uur kwamen we al aan. We moesten nog tot 9 uur wachten voor we werden opgepikt (of 9:30 uur wat op het ticket stond van 2 jongens die naar dezelfde lodge gaan). Met een groepje van 5 ontbeten. Lekker pancakes dacht ik! Het bleken alleen geen pancakes te zijn, maar vroeg in de ochtend klinkt Pan con Queso bijna hetzelfde toch? :s Jammer! Broodje gesmolten kaas lag er op mijn bord. Smaakte op zich prima, maar haalt het natuurlijk niet bij pancakes haha. Daarna nog even backpackers gespeeld en zo was het al snel 9 uur geweest. De groep was ook al snel compleet en zo konden we richting de Amazone. Onderweg maakten we een korte stop bij een vrouw die een of ander suikerdrankje maakte. Daarna doorgereden naar de plek waar we de kano in zouden gaan. We zagen nog een slang over de grond kruipen terwijl wij over de weg reden. Bizar! Het landschap werd steeds groener en kreeg steeds meer een jungle gevoel, dit terwijl we niet eens door de echte jungle reden. Na anderhalf uur waren we er en na een lunch mochten de we kano in. Jeuj!!! Laat het avontuur maar beginnen. De tocht zou zo’n 2 uur duren, maar afhankelijk of we geluk hadden en we veel zouden zien kon het ook oplopen. We hebben er uiteindelijk dik 3 uur over gedaan en daarmee hadden we dus veel mazzel!! We zagen enorm veel gekleurde papegaaien en zelfs nog wat apen. Hoe tof!!! Onze dag kon niet meer stuk. Hij werd nog beter toen we ineens omkeerden omdat een andere groep een luiaard had gespot. Te tof! Nadat hij zich voldoende bekeken voelde, kroop hij langzaam weg, best uniek aangezien hij zo’n 22 uur per dag slaapt. Hij doet zijn naam echt eer aan. Omdat we zoveel gezien hadden en we al wat later waren, gingen we meteen even naar de ‘Laguna Grande’ omdat we geen tijd hadden eerst naar de lodge te gaan en daarna nog weer de kano in te stappen. Supermooi! Dat is op de foto’s niet echt terug te zien, maar het geeft wel een klein beetje een beeld. Ik dacht dat ik afgelopen jaar toch voldoende zitvlees gecreëerd had, bleek niks minder waar te zijn. Man, man, man, wat had ik een zere kont!!!
De lodge was mooi! Heerlijke bedden met een prachtige klamboe met witte en roze strikjes erom heen. Haha! Romantisch! ;) In de kamer kreeg ik een kaartje van Rutger omdat we 6 jaar verkering hebben. Superleuke verrassing! Toen het donker was, gingen we weer de kano in om kaaimannen te spotten. We hebben er een aantal gezien (hun ogen weerkaatsen het licht van de zaklamp). Na het diner naar de kamer gegaan en gedoucht met een pisstraal bruinig water… Later bleek dat het water uit de Cuyabeno rivier wordt opgepompt. Gek genoeg voelde ik me toch erg schoon! Haha.
’s Nachts wakker geworden van de jungle geluiden. Gaaf om te horen!! Verder heerlijk geslapen. Na het ontbijt moesten we laarzen passen. Ik begon met maat 39. Veel te groot, 38 dan? Hmm nee, 37 maar doen? Hun maten kloppen iig niet met de werkelijkheid! Hierna waren we klaar voor de wandeltocht. Met de boot naar de grote laguna gegaan en daar aan land gegaan. Gave wandeling gemaakt. Mieren geproefd die in je tong bijten en je zo een soort van verdoven zodat je geen dorst meer hebt, één of andere plant waar thee van wordt gezet tegen malaria. Wat helemaal gaaf was, dat we mochten slingeren aan een liaan. Voelde me net Jane, maar wat is dat zwaar zeg!! Aan het eind van de wandeling was het echt enorm modderig. Een meisje uit de groep stapte naast het pad en zakte tot ver boven haar knieën in de blubber. Een andere vrouw verloor haar balans toen we op een boomstam door de modder liepen en die was echt tot haar navel vies! Gelukkig bleven wij in balans en kwamen we droog en schoon aan de overkant aan. Inmiddels waren we zo bezweet dat een duik in de laguna echt aangenaam was. Aangezien we met hetzelfde water douchen waren we meteen weer schoon haha. Het water was aan de oppervlakte lekker warm verder naar beneden was het wat kouder,. Was wel erg lekker om even te zwemmen! In de lodge geluncht en daarna even haren gewassen. Creatief met een flesje voor een extra grote straal gezorgd. Konden we iig de shampoo normaal uitspoelen. Toen ik daarna de foto’s wilde overzetten van de camera naar usb, bleek dat onze laptop de boottocht niet overleefd had. Denk dat de kapitein en de mensen van de logde iets minder voorzichtig met onze tassen omgaan dan wij zelf. Dikke barst in het scherm en enorme zwarte vlekken. Sorry voor de typefouten, ik zie nog maar de helft (A). Daarna nog even gerelaxt in de hangmat en toen weer de kano in voor de zonsondergang op de grande laguna en een nachtelijke wandeling daarna. Tijdens de wandeling zagen we superveel kleine dieren, zoals grote spinnen, mieren, kakkerlakken en kevers. Terwijl we terug vaarden naar de lodge zagen we enorm veel sterren aan de hemel staan. Supermooi! Na het diner naar onze kamer gegaan en al snel in slaap gevallen.
Donderdag de 27e stond een bezoekje aan de community op het programma. Klein stukje varen en daarna nog een uur lopen. Daar dachten Daniëlle en ik anders over. We hoefden namelijk maar 2 kilometer te lopen!!! Na een half uur in een slakkentempo gelopen te hebben, hebben Daan en ik een beetje tempo erin gegooid, maar de gids vond dat we te hard gingen haha. Tsjah, kan het nog langzamer? Eindelijk kwamen we dan in de community aan. Daar stond een schooltje. Even binnen gekeken. Altijd leuk om te zien! Vervolgens klom Uzman een citroenboom in zodat we verse citroenlimonade konden zetten. Lekker! Samen met de vrouw van de community zijn we cassave gaan graven. Groeit op dezelfde manier als aardappels. Het was echt f*cking warm. We zitten echt op de evenaar en midden op de dag in de felle zon staan is niet aan mij besteed. Daarna de cassave geraspt, uitgewrongen en vervolgens op een bakplaat een soort van cassavetortillabrood gemaakt. Smaakte werkelijk waar nergens naar, maar met pittige saus en tonijn was het toch best lekker! We hebben zelf ook nog zo’n broodje gebakken. Het is erg warm bij het vuur. Wel leuk om even te doen Na de lunch naar een enorme boom gelopen. 80 meter hoog!
Toen we terugkwamen in de ut, zat de Shaman al op ons te wachten. Nadat hij vertelde over zijn geschiedenis en hoe je shaman kon worden etc. werd er gevraagd of er nog iemand klachten had. Euhm, nou… Nee! Een jongen gaf aan last te hebben van zijn schouders. Toen hij met ontbloot bovenlijf voor de Shaman moest gaan zitten, was ik blij dat ik me niet als vrijwilliger had aangeboden. Haha. Nadat hij een reinigingsritueel had doorstaan, werd hij op zijn schouders geslagen door brandnetels. Omdat deze niet goed genoeg meer werkten, werd er een nieuw bosje geplukt. Oooh man, wat had ik een medelijden met deze jongen en wat was ik blij dat ik niet op zijn plek zat. Zijn schouders waren daarna helemaal rood en zaten vol met witte bulten (denk aan normale brandnetelbulten, maar dan van minimaal een centimeter groot!!). Oef. Volgens hem brandde het wel lekker… hahahahaha ja tuurlijk! Het is knalrood!
Daarna weer terug gegaan naar de kano (in een iets sneller tempo dan de heenweg (wij hebben ons netjes aangepast)). Onderweg zagen we nog een groep van zo’n 10 apen die van de ene tak naar de andere sprongen Echt zo tof om te zien!!! Daar wilde ik wel even voor stil blijven staan! Onderweg naar de lodge nog een tucan gezien. Ook gaaf! Nadat we gedoucht hadden, heb ik even mijn dagboek geschreven en heeft Daniëlle met de anderen backpackers gespeeld.
Donderdag op vrijdagnacht werd ik wakker door regen… Dat hadden we nog niet gehad en hoe naïef van mij, ik had er ook gewoon niet over na gedacht dat het kon gaan regenen. Dit terwijl een regenwoud alleen regenwoud mag heten als er 2000 ml regen per jaar valt en er in de Amazone 4000 ml valt! De birdwatching om 6 uur in de ochtend ging dus ook niet door. Heb me nog maar eens lekker omgedraaid. Het bleef maar regenen… ook na het ontbijt, toen wij de kano op moesten bleef het gieten als een malle. We trokken een prachtige poncho aan en namen plaats in de kano. Ergens was dit ook eigenlijk wel gewoon leuk. Het maakte het plaatje wel compleet! Op een kano door de amazone met warme regen in je gezicht, een kano die veel water vangt en waardoor je dus met je voeten in het water zit. Dat de tocht anderhalf uur duurde kon daar niet zoveel aan veranderen. Dat houten bankje echter wel… Oh echt jongen, mijn arme kont! In de stromende regen kwamen we bij de bus aan. Snel ingestapt zodat we droog zaten. Niets bleek minder waar te zijn. We kwamen van de regen in de druk. De airco op het dak was lek en daardoor drupte het elke 30 seconden op onze tas, benen en stoel. Eenmaal terug in de bewoonde wereld werden we afgezet bij het busstation van Lago Agrio. Daar hebben we gewacht op Marcel en Kathy zodat we met zijn 4en naar Banos konden rijden. We moesten nog dik 9 uur wachten, dus tassen gedropt en Lago Agrio in gelopen op zoek naar wat eten. Ik probeerde in mijn beste Spaans een vers sapje te bestellen. Helemaal trots was ik toen ik een gemixte verse sap van aardbei, zwarte bes en banaan had besteld. Heerlijk! Tot ik ineens in mijn ooghoeken 3 verschillende sapjes op de bar zag staan. Had ik niet een mixdrankje besteld, maar 3 losse verse sapjes. We hebben er kostelijk om gelachen! Ze smaakten overigens prima. Later nog uit eten gegaan. Na 4 dagen rijst met kip, was ik de rijst met kip wel een beetje zat, dus had wel zin in vis met (hoe verrassend) rijst. Ze serveren hier alleen een hele vis, dus met hoofd en al. Met mijn handen uitgelegd dat ik tilapia zonder hoofd wilde (en met een beetje hulp van Marcel) begrepen ze het en kreeg ik mijn onthoofde vis geserveerd. Go Ceciel! Om 22:45 uur konden we dan eindelijk de bus in! Op naar Banos. Daar hebben we inmiddels ook weer vanalles meegemaakt, maar daarover later meer, anders wordt dit verhaal echt veeeeeel te lang. Nog even de fotolink: https://myalbum.com/album/PoaAgdoUJTTv Je moet deze even kopiëren en plakken naar een nieuw tabblad, want hij pakt m niet als je er op klikt volgens mij.
Fijne dag allemaal!
Groetjes uit een zonnig, gezellig en sfeervol Banos waar ze overigens een cafeetje hebben met een heeeeeeerlijk ontbijt en ontzettend goede cappucino!! We zijn er inmiddels vaste klant en worden herkend. Dat kan overigens ook komen omdat we daar gisteren bestolen zijn. ;)
Liefs Ceciel
-
31 Oktober 2016 - 02:51
Danielle:
Voor alles een EERSTe keer! ;-)
Ben benieuwd naar de afloop van je cliffhanger, haha
xxx -
31 Oktober 2016 - 06:42
Agnes :
Dacht ik vroeg te zijn ... -
31 Oktober 2016 - 07:12
Agnes:
Hoi Ceciel en Daniëlle
Blijk ik toch vroeg te zijn.
Inmiddels alles gelezen en bekeken.
Het lijkt wel of jullie in expeditie Robinson zitten! Alleen met wat (lees veel) meer eten. -
31 Oktober 2016 - 09:12
Eelke:
Leuke foto's!
Ben wel benieuwd naar de dievenbende eigenlijk ;) -
31 Oktober 2016 - 09:43
Erna:
Mooi, mooi daar in de vochtige groene jungle en dan beginnen met zo'n cliffhanger .......
Benieuwd bent naar de afloop, kan ik me wel iets bij voorstellen, ook trouwens naar het tussen liggende verhaal.
Rutger wat lief geregeld: een klamboe met roze strikjes ;))
De mieren verdoving inmiddels uitgewerkt en de schouderproblemen er voldoende uitgeslagen bij de stoere man. Op verhitte gezicht na verder geen rode bulten oid.
Een tropische regen als douche, klinkt niet verkeerd.
Hopen dat de schade valt te overzien en het niet te spannend gaat worden.
Adios
-
31 Oktober 2016 - 10:21
Paul:
Spannend verhaal. Ben nieuwsgierig naar het hoe en het waarom van die aangifte. Veel plezier -
31 Oktober 2016 - 19:55
Elly:
Hallo dames,
Vorige keer zei ik, weer op naar nieuwe ervaringen /belevenissen, en dat is jullie dus GOED gelukt, al had ik dat er zeker niet onder verstaan, maar gelukkig ook wel mooie nieuwe ervaringen opgedaan en nu zien dat je weer een nieuwe rugzak vindt waar je het in mee kunt nemen. -
31 Oktober 2016 - 20:00
Elly:
Oh zie net dat het laatste stukje er niet staat dus kort vervolg:
Ook weer een mooie foto impressie, waar jullie er zelf ook mooi gekleurd opstaan met die neuzen.
Blijf lachen, genieten en MOOIE ervaringen opdoen.
Wacht geduldig de cliffhanger af.
Lieve groet uit Raalte -
31 Oktober 2016 - 20:09
Edwin:
Hey zussies!
Vreemd genoeg vind hotmail jullie mail ongewenst tegenwoordig, dus helaas nog niet mee kunnen doen in de "eerst!" competitie ;)
Leuk verhaal en de foto's uiteraard niet minder!
Heel veel plezier nog en hopelijk hebben jullie nu alle tegenspoed gehad. -
01 November 2016 - 10:30
Paulien:
Wat een belevenissen!! En fantastische foto's.
Gaaf al die dieren en een luiaard.. pff 22 uur dat is wel heel 'lui' haha!
En ja regen daar moet je als Nederlander toch wel een beetje op voorbereid zijn.
Ik kijk alweer uit naar jullie volgende avonturen. Blijf genieten!
Liefs en een knuffel. Haha! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley