Buenos Aires, Iguazú Falls en de piep-show
Door: Ceciel
Blijf op de hoogte en volg Ceciel
16 Juli 2013 | Argentinië, Salta
Buenos Dias amigo’s,
Met op de achtergrond een muziek dvd van The Beatles, typ ik dit berichtje vanuit Argentinië. We zijn pas een week weg, maar we hebben al zoveel beleefd dat het veel langer voelt! Maandag vlogen we vanaf Amsterdam en met 2 tussenstops (in Washington en Atlanta) naar Buenos Aires. Het overstappen viel erg mee. De vluchten sloten naadloos op elkaar aan en zo kwamen we binnen 24 uur op 3 continenten. Onderweg ontmoetten we Femke die dezelfde vluchten had als ons en bij het overstappen raakten aan de praat.
Na een reis van ruim 24 uur kwamen we dinsdagochtend om 9 uur (14.00 Nederlandse tijd) in Buenos Aires aan en stond Betiana ons al op te wachten met de auto. Eenmaal buiten maakten we direct kennis met de Argentijnse winter! Brr, die is een stuk kouder dan ik had verwacht. We zijn met z’n vieren naar Betiana’s appartement gegaan. Daar hebben we haar ouders ontmoet, koffie gedronken en plannen gemaakt. Betiana was superenthousiast dat we kwamen, dus alle dingen die wij door hadden gegeven en die we graag wilden zien, had zij in een schema gezet. Daarom gingen we direct naar het ´Teatro Colon´ en hebben daar een rondleiding gedaan. Het was een prachtig theater met verschillende bouwstijlen. Terwijl we in de prachtige zaal zaten te luisteren, sloeg de moeheid enigszins toe. We hebben een broodje gehaald zijn gaan lunchen op Plaza del Mayo. Omdat het een feestdag was (Onafhankelijkheidsdag) was het parlementsgebouw geopend. Wellicht kennen jullie dit gebouw door de film ‘Evita’ en de balkonscène daaruit. Hier hebben we ook een tour gedaan. Daarna zat mijn hoofd vol was het tijd voor koffie. We zijn wat gaan drinken in café ‘Tortony’. Een prachtig café waarvoor we zelfs buiten nog even in de rij moesten staat tot er plek was. ’s Avonds is Femke naar haar hostel gegaan en hebben wij kennis gemaakt met de Argentijnse eetcultuur. Niet dat we veel vlees gegeten hebben… Nee, Betiana eet tegen 22.00 uur haar diner en wij om 18.00 uur. Zij luncht pas om 17.00. Hier hebben we wel om moeten lachen, zeker toen we een dag later om 16.30 uur op staat werden aangesproken of we een lunchplek zochten.
Woensdag zijn we vroeg opgestaan want we hadden een vol programma. Het was gelukkig een stuk minder koud dan dinsdag en het was droog! Nadat we foto’s hebben gemaakt op Plaza del Mayo zijn we naar ‘La Boca’ gegaan. Een buurt met prachtig gekleurde huizen. Voor onze normen waren deze huizen toe aan een opknapbeurt, maar voor Argentijnse begrippen was het best een goede buurt. We zijn nog even naar het La Bombenera stadion gelopen. Wat een enorm stadion, de Amsterdam Arena is er niks bij! Met de bus zijn we naar San Telmo gegaan en vanaf daar zijn we via de universiteit waar Betiana studeerde naar de haven gelopen. Ondanks de moeheid hadden we het tempo goed te pakken, dus toen Betiana voorstelde om naar ‘Rosedel Parque’ te gaan , vonden we dat prima. We hebben daar rondgelopen en foto’s gemaakt en kwamen tot de conclusie dat Buenos Aires wellicht meer bruist als het zomer is. Inmiddels sloeg de moeheid toe en zijn we koffie gaan drinken. Op de tv in het cafeetje zagen we dat Aerolineas Argentina onverwacht aan het staken waren. Hmm, daar vliegen wij vrijdag mee. Met de bus zijn we vervolgens naar ‘Cementerio de la Recoleta’ gegaan. Een enorm kerkhof met heel veel en hele hoge graven waardoor het lijkt alsof je in een miniatuur dorp loopt. Het bekendste graf is die van Evita (zie foto’s).
’s Avonds hadden we voor diner afgesproken met Gustavo en Augustin, 2 studiegenootjes van Daniëlle uit New Paltz. We hebben ze verrast met stroopwafels en tulpchocolaatjes. Wij hebben kennis gemaakt met een Argentijnse specialiteit ‘empanada’s ‘ een soort deegbol, appelflapachtig ding gevuld met beef, kip of ham&kaas. Erg lekker! Het was een leuke avond, maar ik was blij toen we om 2.00 in bed lagen.
We hebben uitgeslapen tot 10 uur en toen Femke er was zijn we naar het regeringsgebouw gegaan. Daar hebben we een tour gedaan met een Spaanse gids, maar gelukkig was Betiana onze tolk. Zij gaf echter een eigen draai aan de verhalen en zo maakten we kennis met de bingo-cultuur na de verkiezingen, de piramide die gevormd wordt als er lampen moeten worden gewisseld en de tegels die de regering mee naar huis krijgt als hun tijd erop zit. We hebben kostelijk gelachen om deze verhalen, dat maakte de tour direct een stuk minder saai. Vervolgens zijn we naar een gebouw gegaan die bedoeld was als waterzuivering, maar die nooit voor die reden in gebruik genomen is. De architect had opslagtanks uit Europa over laten komen en toen die er eenmaal waren, bleken de tanks te groot te zijn en niet in het gebouw te passen. De architect zag toen nog maar één oplossing en maakte een einde aan zijn leven.
We zijn doorgelopen naar ‘Ateneo Gran Splendid’, een prachtige boekwinkel in een voormalig theater. Echt heel erg mooi om te zien. Inmiddels was het weer gaan regenen en zijn we naar de ‘Obelisk’ gegaan. Snel wat foto’s gemaakt en toen naar huis gegaan. Op weg naar de metro zagen we een staking waarbij meerdere afvalcontainers in brand stonden. Bij Betiana hebben we de tassen opnieuw ingepakt en hebben we gezellig zitten kletsen. ’s Avonds zijn we met Femke, Betiana en Gustavo uit eten gegaan bij een steakhouse. Wat een lappen vlees lagen daar op de barbecue. Het leken wel halve koeien. Moet eerlijk zeggen dat de steak heerlijk was en dat ik op 2 lepels aardappelpuree na alleen maar vlees gegeten heb. Prima!
Gustavo bood aan ons naar het vliegveld te brengen, dus vrijdagochtend om 7 uur stond hij voor onze deur. We hebben afscheid genomen van Betiana en zijn naar het vliegveld gegaan. Na het inchecken even rustig ontbeten en toen was het al tijd om in te stappen. Gelukkig was de staking voorbij en landden we tegen 12 uur in Iguazú. Met de shuttlebus zijn we naar het hostel gegaan. Tijdens het inchecken kwamen we erachter dat diezelfde middag nog een bus naar Brazilië zou gaan, dus we hebben even tempo gemaakt met de lunch en een uur later zaten we in de bus naar de Braziliaanse kant van de Iguazú Falls. Daar kon je een wandeling maken en had je een prachtig uitzicht op de immense watervallen. Er leek geen eind aan te komen!! Op de foto’s is het misschien niet helemaal goed te zien en soms zegt een filmpje meer dan 1000 foto’s, dus als je die wilt zien, kom dan gerust langs als ik weer thuis ben. Aan het einde van de wandeling was een grote steiger waarop je dichtbij de watervallen kon komen. Dit wilden we natuurlijk meemaken! Poncho’s aan en gaan maar! We waren zeiknat, maar oh wat was het tof!! Prachtige regenbogen door de combinatie van zon en waterval. Het was een korte trip aangezien de bus op tijd terug ging, maar het was het meer dan waard!
De volgende dag zijn we op tijd naar de Argentijnse kant van de Iguazú Falls gegaan. Deze kant was ook erg spectaculair. We liepen namelijk aan de bovenkant van de watervallen. Vanaf daar hadden we goed zicht op de plek waar wij de vorige dag waren geweest. Na de uppertrail hebben we de lowertrail gedaan wat inhield dat we onderaan de watervallen liepen. Ook hier hadden we weer de mogelijkheid op een steiger te lopen en dichtbij de watervallen te komen. Was ik gisteren al zeiknat? Dit keer was het zeiknat in het kwadraat! Gelukkig scheen de zon en was het 28 graden. ;) Een (groot) deel van het park was niet toegankelijk aangezien er hevige regenval was geweest en het te gevaarlijk was. Domper, maar evengoed was het prachtig. De rest van de dag hebben we gerelaxt in het hostel en vast gekeken naar hostels in Salta.
Zondag hebben we om 10 uur de bus naar Salta genomen. Een busrit(je) van 24 uur, waarbij we hebben genoten van het Argentijnse landschap dat compleet anders was dan ik had verwacht. Er staan heel veel bomen, er zijn veel heuvels en de huizen zijn in de binnenlanden erg vervallen en soms zijn het gewoon echt krotten. Het is een heel uitgestrekt land, maar de weg is goed, dus dat is een meevaller. Vanaf Posadas hadden we onze eigen piep-show in de bus, maar gelukkig konden we dit met ons gebrekkig Spaans verhelpen door de chauffeur in te lichten. In Corrientes zijn we overgestapt naar de nachtbus naar Salta. Mega luxe stoelen, dus heb eigenlijk prima geslapen. Werd om 9 uur gewekt door de hostess van de bus voor een ontbijtje… Dat zegt genoeg lijkt me.
Vandaag zijn we aangekomen in Salta, maar daarover de volgende keer een mooi verhaal. We vermaken ons prima, moeten samen heel veel en heel hard lachen, we zien mooie dingen, ontmoeten leuke mensen en hebben nog geen ruzie gemaakt.
Voor nu nog even een fotolink; http://www.mijnalbum.nl/Album=PR37AP8F
Adiós !
Liefs Ceciel
Met op de achtergrond een muziek dvd van The Beatles, typ ik dit berichtje vanuit Argentinië. We zijn pas een week weg, maar we hebben al zoveel beleefd dat het veel langer voelt! Maandag vlogen we vanaf Amsterdam en met 2 tussenstops (in Washington en Atlanta) naar Buenos Aires. Het overstappen viel erg mee. De vluchten sloten naadloos op elkaar aan en zo kwamen we binnen 24 uur op 3 continenten. Onderweg ontmoetten we Femke die dezelfde vluchten had als ons en bij het overstappen raakten aan de praat.
Na een reis van ruim 24 uur kwamen we dinsdagochtend om 9 uur (14.00 Nederlandse tijd) in Buenos Aires aan en stond Betiana ons al op te wachten met de auto. Eenmaal buiten maakten we direct kennis met de Argentijnse winter! Brr, die is een stuk kouder dan ik had verwacht. We zijn met z’n vieren naar Betiana’s appartement gegaan. Daar hebben we haar ouders ontmoet, koffie gedronken en plannen gemaakt. Betiana was superenthousiast dat we kwamen, dus alle dingen die wij door hadden gegeven en die we graag wilden zien, had zij in een schema gezet. Daarom gingen we direct naar het ´Teatro Colon´ en hebben daar een rondleiding gedaan. Het was een prachtig theater met verschillende bouwstijlen. Terwijl we in de prachtige zaal zaten te luisteren, sloeg de moeheid enigszins toe. We hebben een broodje gehaald zijn gaan lunchen op Plaza del Mayo. Omdat het een feestdag was (Onafhankelijkheidsdag) was het parlementsgebouw geopend. Wellicht kennen jullie dit gebouw door de film ‘Evita’ en de balkonscène daaruit. Hier hebben we ook een tour gedaan. Daarna zat mijn hoofd vol was het tijd voor koffie. We zijn wat gaan drinken in café ‘Tortony’. Een prachtig café waarvoor we zelfs buiten nog even in de rij moesten staat tot er plek was. ’s Avonds is Femke naar haar hostel gegaan en hebben wij kennis gemaakt met de Argentijnse eetcultuur. Niet dat we veel vlees gegeten hebben… Nee, Betiana eet tegen 22.00 uur haar diner en wij om 18.00 uur. Zij luncht pas om 17.00. Hier hebben we wel om moeten lachen, zeker toen we een dag later om 16.30 uur op staat werden aangesproken of we een lunchplek zochten.
Woensdag zijn we vroeg opgestaan want we hadden een vol programma. Het was gelukkig een stuk minder koud dan dinsdag en het was droog! Nadat we foto’s hebben gemaakt op Plaza del Mayo zijn we naar ‘La Boca’ gegaan. Een buurt met prachtig gekleurde huizen. Voor onze normen waren deze huizen toe aan een opknapbeurt, maar voor Argentijnse begrippen was het best een goede buurt. We zijn nog even naar het La Bombenera stadion gelopen. Wat een enorm stadion, de Amsterdam Arena is er niks bij! Met de bus zijn we naar San Telmo gegaan en vanaf daar zijn we via de universiteit waar Betiana studeerde naar de haven gelopen. Ondanks de moeheid hadden we het tempo goed te pakken, dus toen Betiana voorstelde om naar ‘Rosedel Parque’ te gaan , vonden we dat prima. We hebben daar rondgelopen en foto’s gemaakt en kwamen tot de conclusie dat Buenos Aires wellicht meer bruist als het zomer is. Inmiddels sloeg de moeheid toe en zijn we koffie gaan drinken. Op de tv in het cafeetje zagen we dat Aerolineas Argentina onverwacht aan het staken waren. Hmm, daar vliegen wij vrijdag mee. Met de bus zijn we vervolgens naar ‘Cementerio de la Recoleta’ gegaan. Een enorm kerkhof met heel veel en hele hoge graven waardoor het lijkt alsof je in een miniatuur dorp loopt. Het bekendste graf is die van Evita (zie foto’s).
’s Avonds hadden we voor diner afgesproken met Gustavo en Augustin, 2 studiegenootjes van Daniëlle uit New Paltz. We hebben ze verrast met stroopwafels en tulpchocolaatjes. Wij hebben kennis gemaakt met een Argentijnse specialiteit ‘empanada’s ‘ een soort deegbol, appelflapachtig ding gevuld met beef, kip of ham&kaas. Erg lekker! Het was een leuke avond, maar ik was blij toen we om 2.00 in bed lagen.
We hebben uitgeslapen tot 10 uur en toen Femke er was zijn we naar het regeringsgebouw gegaan. Daar hebben we een tour gedaan met een Spaanse gids, maar gelukkig was Betiana onze tolk. Zij gaf echter een eigen draai aan de verhalen en zo maakten we kennis met de bingo-cultuur na de verkiezingen, de piramide die gevormd wordt als er lampen moeten worden gewisseld en de tegels die de regering mee naar huis krijgt als hun tijd erop zit. We hebben kostelijk gelachen om deze verhalen, dat maakte de tour direct een stuk minder saai. Vervolgens zijn we naar een gebouw gegaan die bedoeld was als waterzuivering, maar die nooit voor die reden in gebruik genomen is. De architect had opslagtanks uit Europa over laten komen en toen die er eenmaal waren, bleken de tanks te groot te zijn en niet in het gebouw te passen. De architect zag toen nog maar één oplossing en maakte een einde aan zijn leven.
We zijn doorgelopen naar ‘Ateneo Gran Splendid’, een prachtige boekwinkel in een voormalig theater. Echt heel erg mooi om te zien. Inmiddels was het weer gaan regenen en zijn we naar de ‘Obelisk’ gegaan. Snel wat foto’s gemaakt en toen naar huis gegaan. Op weg naar de metro zagen we een staking waarbij meerdere afvalcontainers in brand stonden. Bij Betiana hebben we de tassen opnieuw ingepakt en hebben we gezellig zitten kletsen. ’s Avonds zijn we met Femke, Betiana en Gustavo uit eten gegaan bij een steakhouse. Wat een lappen vlees lagen daar op de barbecue. Het leken wel halve koeien. Moet eerlijk zeggen dat de steak heerlijk was en dat ik op 2 lepels aardappelpuree na alleen maar vlees gegeten heb. Prima!
Gustavo bood aan ons naar het vliegveld te brengen, dus vrijdagochtend om 7 uur stond hij voor onze deur. We hebben afscheid genomen van Betiana en zijn naar het vliegveld gegaan. Na het inchecken even rustig ontbeten en toen was het al tijd om in te stappen. Gelukkig was de staking voorbij en landden we tegen 12 uur in Iguazú. Met de shuttlebus zijn we naar het hostel gegaan. Tijdens het inchecken kwamen we erachter dat diezelfde middag nog een bus naar Brazilië zou gaan, dus we hebben even tempo gemaakt met de lunch en een uur later zaten we in de bus naar de Braziliaanse kant van de Iguazú Falls. Daar kon je een wandeling maken en had je een prachtig uitzicht op de immense watervallen. Er leek geen eind aan te komen!! Op de foto’s is het misschien niet helemaal goed te zien en soms zegt een filmpje meer dan 1000 foto’s, dus als je die wilt zien, kom dan gerust langs als ik weer thuis ben. Aan het einde van de wandeling was een grote steiger waarop je dichtbij de watervallen kon komen. Dit wilden we natuurlijk meemaken! Poncho’s aan en gaan maar! We waren zeiknat, maar oh wat was het tof!! Prachtige regenbogen door de combinatie van zon en waterval. Het was een korte trip aangezien de bus op tijd terug ging, maar het was het meer dan waard!
De volgende dag zijn we op tijd naar de Argentijnse kant van de Iguazú Falls gegaan. Deze kant was ook erg spectaculair. We liepen namelijk aan de bovenkant van de watervallen. Vanaf daar hadden we goed zicht op de plek waar wij de vorige dag waren geweest. Na de uppertrail hebben we de lowertrail gedaan wat inhield dat we onderaan de watervallen liepen. Ook hier hadden we weer de mogelijkheid op een steiger te lopen en dichtbij de watervallen te komen. Was ik gisteren al zeiknat? Dit keer was het zeiknat in het kwadraat! Gelukkig scheen de zon en was het 28 graden. ;) Een (groot) deel van het park was niet toegankelijk aangezien er hevige regenval was geweest en het te gevaarlijk was. Domper, maar evengoed was het prachtig. De rest van de dag hebben we gerelaxt in het hostel en vast gekeken naar hostels in Salta.
Zondag hebben we om 10 uur de bus naar Salta genomen. Een busrit(je) van 24 uur, waarbij we hebben genoten van het Argentijnse landschap dat compleet anders was dan ik had verwacht. Er staan heel veel bomen, er zijn veel heuvels en de huizen zijn in de binnenlanden erg vervallen en soms zijn het gewoon echt krotten. Het is een heel uitgestrekt land, maar de weg is goed, dus dat is een meevaller. Vanaf Posadas hadden we onze eigen piep-show in de bus, maar gelukkig konden we dit met ons gebrekkig Spaans verhelpen door de chauffeur in te lichten. In Corrientes zijn we overgestapt naar de nachtbus naar Salta. Mega luxe stoelen, dus heb eigenlijk prima geslapen. Werd om 9 uur gewekt door de hostess van de bus voor een ontbijtje… Dat zegt genoeg lijkt me.
Vandaag zijn we aangekomen in Salta, maar daarover de volgende keer een mooi verhaal. We vermaken ons prima, moeten samen heel veel en heel hard lachen, we zien mooie dingen, ontmoeten leuke mensen en hebben nog geen ruzie gemaakt.
Voor nu nog even een fotolink; http://www.mijnalbum.nl/Album=PR37AP8F
Adiós !
Liefs Ceciel
-
16 Juli 2013 - 00:46
Danielle:
Geen ruzie nee, nog niet ;-) Eens even zien wat een slechte nachtrust, weinig zuurstof en een zware beklimming van Macchu Pichu met ons doet. Nee hoor, geintje. Komt allemaal goed!
Op naar Tilcara!
Kusje van je zusje
Ps. 1e!! -
16 Juli 2013 - 07:11
Agnes:
Hallo Ceciel
Jaja begin maar met zulke indrukwekkende verhalen, dat wordt straks thuis afkicken!
Ruzie. . Dat kan toch niet met Sis!
Ik hoop dat de verdere reis net zo prachtig/ bijzonder blijft.
Kus. Mama
Ps.telt niet, ik sta niet voor niets vroeg op :) -
16 Juli 2013 - 09:13
Monique:
Hey, Nieces
Dat klinkt allemaal goed..empanades inderdaad lekker die hadden we in Raalte ook op de kaart staan;)
Jaa en 1 week kan er heel veel gebeuren;
Leuk, leuk jullie avonturen weer te lezen.
Kuzz
-
16 Juli 2013 - 09:18
Rutger:
Hey lief,
Mooi verhaal en mooie foto's. Die watervallen zien er inderdaad erg indrukwekkend uit. Ik ben het met Agnes eens dat het straks afkicken gaat worden. Maar ik hoop ook dat de rest van de reis net zo bijzonder is. Ik wacht met smart op de volgende verhalen.
Dikke vette lebber
ps. De ArenA telt maar 4.000 plekken minder hoor, dus ... -
16 Juli 2013 - 13:59
Fien:
dat komt op mij weer over als een heel leven in 1 week !!
en die lebber moet je toch ook wel een beetje naar huis terug verlange!!! -
16 Juli 2013 - 17:50
Elly:
Hoi Ceciel,
Ik had net al een reactie geplaatst onder de foto's maar zie die er niet staan dus probeer het nu onder je verslag.
Maar wat een belevenissen al weer binnen 1 week en ik kan me voorstellen dat jullie hier erg van genieten, en ja de foto's adembenemend vooral de watervallen, denk dat het nu al voor je moeilijk kiezen zal zijn welke je zult gaan uitvergroten als schilderij voor in de woning.
Het verder samen genieten en lachen zal, jullie kennende, zeker een vervolg krijgen.
KUS, ook voor je zus(je)
Groet uit het zonnige Raalte. -
16 Juli 2013 - 18:29
Monique F:
Ik zat al met smart op je eerste reisverslag te wachten want super nieuwsgierig naar jullie belevenissen ... en daar is het dan: helemaal top! Leuke en mooie foto's. Hebben jullie al Quinoa gegeten? Dat is het supergraan van de Inca's! Veel liefs en goed goan ;-)
-
17 Juli 2013 - 12:08
Erna:
Hoi ondernemende meiden,
Via jullie mams toch jullie belevenissen kunnen lezen
Enorm die watervallen, ondergaan in kwadraat zo te lezen.
Ben ik de enige die nog wel heeeeel benieuwd naar het verhaal van de piepshow? (mail 't dan maar persoonlijk ;) )
grt.
jullie tante -
17 Juli 2013 - 17:30
Alette:
Klinkt echt supergaaf al die dingen die jullie zien!
Hopelijk is de rest van jullie reis net zo mooi en blijven jullie van alles genieten!
Veel plezier!
Liefs
Alette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
