Bryce Canyon, Zion NP, Death Valley, Bodie NP
Door: Ceciel
Blijf op de hoogte en volg Ceciel
04 Juni 2009 | Verenigde Staten, San Francisco
Hallo allemaal!
Daar ben ik weer!! Dit keer vanuit San Francisco. Na het avontuur in de Grand Canyon en Lake Powell, zijn we doorgereden naar Bryce Canyon. We zijn vroeg vertrokken om een plek te bemachtigen op deze “first come, first served” camping. Achteraf gezien waren we voor niks zoooo vroeg weg gegaan, want er waren plaatsen te over! Nadat we ons tentje opgezet hadden (ja, weer met regenhoes) zijn we naar het visitor center gegaan. Daar werden we gewaarschuwd voor thunderstorms en de verwachting was niet dat het kleine thunderstorms zouden zijn... Nee, ze verwachten het zo hevig, dat de rangers alle activiteiten in het park afgelast hadden. En, zo werd er nog even bemoedigend bijverteld: “Je zult niet de eerste zijn die door de bliksem getroffen wordt op de rim en daardoor de dood vindt...” Nou ja, laten we dan toch maar gaan! ;)
Met de shuttlebus zijn we naar Bryce Point gereden, vanaf daar konden we een prachtige wandeling over de rim (rand van de canyon) maken waar we bij verschillende look-outs kwamen. Erg mooi en zelfs de zon kwam nog even door! Binnen een uur hadden we de hele wandeling langs de canyon gemaakt en we stonden net bij de bushalte toen het begon te regenen. De weergoden zijn ons gunstig gezind in de States.... of “lang leve de klimaatverandering” aangezien we overal waar we komen abnormale weersomstandigheden meemaken voor deze tijd van het jaar. ;) We zijn teruggegaan naar de camping om vervolgens het dorpje “Ruby's” in te gaan. Een klein gehucht... maar wel even leuk om te zien! Hierna zijn we naar de camping gegaan om een heerlijke maaltijd voor onszelf klaar te maken! We zaten net lekker te eten toen het begon te druppen... en van de drup kwamen we dus echt in de regen! We hebben onze maaltijd verder opgegeten in de auto en daar zijn we de rest van de avond blijven zitten tot we het koud kregen en de tent indoken.
Dinsdag werden we gebroken wakker, wat was het koud vannacht! Het was welgeteld 1 graad... En op deze temperatuur hebben we totaal niet gerekend!! We hebben onszelf opgewarmd met een heerlijke warme chocomelk! :D Toen we naar de hike reden kwam ik er achter dat ik mijn telefoon in de tijdszone van Nevada had staan en we inmiddels in Utah waren gekomen, waar ze een uur voorlopen... Omdat er in de bush geen bereik is, werd mijn telefoon dus niet automatisch goed gezet.... Handig! We hadden dus een extra uur slaap gehad, maar dat betekende ook dat we een uur later aan de hike begonnen dan gepland. Eerst nog even naar huis gebeld, altijd leuk! :) Toen de zon echt op onze bol begon te schijnen zijn we snel naar de Fairyland Loop gegaan, een hike van 12,9 km met veel hoogteverschillen (704 meter klimmen en dalen...). Het dalen ging een stuk sneller dan het stijgen, maar het was heerlijk weer! Ook dit keer waren de weergoden weer aardig voor ons: Zonnig, maar niet te warm. De wandeling was erg afwisselend, pinnacles, bomen en zandduinen. Zie de foto's, ik weet geen Nederlandse vertaling voor pinnacle (het woordenboek op de laptop geeft deze vertaling: de top van een hoge berg / een puntige steen decoratie... :S) Na de lunch ergens halverwege begon het te sputteren, niet van die kleine sputters, nee druppels van 1 cm2.... :( We zijn snel doorgelopen en toen het in de lucht steeds donkerder werd, waren we bang dat het zou gaan onweren! :S Hmm... daar hadden we niet zo'n zin in! Gelukkig werd het al snel weer droog en kwamen we na een fikse klim weer bij het beginpunt uit!! Op de top was het een (heel) stukje kouder dan beneden in de canyon, dus we zijn snel onder een heerlijk warme douche gaan staan! Daarna heb ik onszelf even heerlijk getrakteerd op een dessert... Appeltaart en ijs... en voor Daan een Sunday Icecream! Lekker lekker, dit hadden we wel verdiend.
We zijn nog even bij de General Store gaan zitten omdat onze was nog in de droger zat. Terwijl we zaten te wachten, werden ineens alle pizzapunten afgeprijsd... Hmm... dan komt er een moeilijke keuze! Gaan we straks (dus na 19.00) zelf pannenkoeken bakken, of nemen we gewoon een paar pizzapunten?? Jullie snappen het, het werd het laatste! :) Tegen 20.40 hebben we de zonsondergang bij de rim bekeken en daarna zelf een kampvuur gemaakt (op de camping). We hadden een zak marshmellows gekocht en deze hebben we (samen met een Nederlands stel) heerlijk op het vuur laten smelten! Met volle en warme buikjes gingen we de tent in... ook deze nacht (dinsdag op woensdag) was het KOUD!! En niet een klein beetje koud, nee gewoon HEEL KOUD!!! Naja, we stonden al weer op tijd op om een plekje te bemachtigen in Zion NP!
Via een vrij bochtige weg kwamen we bij de camping in Zion NP. We hebben een mooie plek met bomen uitgezocht (oke, moet eerlijk zeggen dat we 2 keuzes hadden... een schaduw of geen schaduwplek..., moeilijke keuze dan als het ineens 32 graden blijkt te zijn). Terwijl wij zaten te lunchen kwam er een Duits stel langs gereden die geen plek meer konden vinden. We hebben aangeboden dat ze wel bij ons op de plek mochten... Onze plek was toch groot genoeg!
We hebben de shuttlebus naar de Riverside Walk genomen en hebben daar een mooie wandeling gemaakt. Daarna zijn we doorgegaan naar de “Weeping Rock”, daar hebben we ook gewandeld. De laatste wandeling van de dag werd een tocht naar de “Emerald Pools”. Het was de bedoeling om alleen de lower pools te bezichtigen, maar we hadden de smaak te pakken en besloten ook “even” naar de upperpools te lopen. Daarna hebben we onszelf getrakteerd op een grote cola , lang leve de gratis re-fill! Op de camping gekookt en tijdens het afwassen kwamen we met een “ouder” Nederlands stel aan de praat, een uur later hadden we de afwas nog steeds niet gedaan...
Donderdagochtend stonden we erg vroeg op! Om 7 uur wilden we namelijk met de bus om de “Angel Landing Trail” te doen! Zo gezegd, zo gedaan. 7.20 begonnen we met de hike! Een prachtige hike, een hele andere hike dan we al gedaan hadden. Het begon zwaar, moesten namelijk eerst steil omhoog lopen (bij alle andere wandelingen gingen we eerst de diepte in)!! En niet een beetje stijl... Zie de foto's. Met een hartslag van 170 bereikten we de top. We zaten heerlijk in de zon te genieten van onze prestatie (en het uitzicht) en kwamen tot de conclusie dat we het wel heel erg snel gedaan hadden. 45 minuten naar de top, terwijl voor een return 4 uur voor deze wandeling stond... :S Toen we terug naar het pad liepen, raakten we aan de praat met een stel die op de top was geweest van de “Angel Landing”... euh?? De top?? Ze wezen omhoog.... Hahaha, wij waren er nog lang niet!! Het gaafste gedeelte moest nog komen! Over grote rotsblokken met kettingen eraan klommen we als 2 echte berggeiten naar boven. Dit was echt supergaaf!! Op de echte top was het uitzicht nog veeeeeeel mooier!!! Heel cool! De afdaling was minder eng, maar wel zwaarder dan verwacht, maar toch ging het vrij snel. 11 uur waren we weer op de camping. We waren mooi terug voor de echte hitte en voor de “mensenmassa” de hike gingen doen! Inmiddels hadden we weer nieuwe buren en daar hebben we even mee gekletst.
's Middags zijjn we naar het dorpje Springdale gegaan, een schattig dorpje met heel veel souvenirwinkels en lunchtentjes! Heerlijk geluncht en vervolgens het dorpje bekeken. Tot het moment dat we een candyshop ingingen konden we ons beheersen met leuke dingen kopen... Bij de candyshop ging het mis en hebben we onszelf getrakteerd op een aantal zelfgemaakte bonbons!!! Lekker lekker!!! :)
Vrijdag hadden we weer eens een echte rijdag! Al vroeg stonden we op, snel alles ingepakt en in de auto ontbeten. In St George hadden we even een boodschappen stop. Na een “tussendoortje” (footlong broodje met salami, kip en sla) bij de Subway zijn we verder gaan rijden. Via Las Vegas zijn we naar Shoshone gereden. In de Lonely Planet stond dat er daar een heel leuk en lekker tentje zat, met jawel internet... Alleen de naam klonk al goed “C'est si bon”. Toen we binnenkwamen zag het er inderdaad erg leuk uit! De kaart viel nogal tegen en ook internet was nergens te bekennen, dus zijn we naar het andere tentje in deze plaats gegaan. Stel je van Shoshone niet teveel voor.... 1 dorpskroeg/pub waar wij uiteindelijk gegeten hebben, een lunchtentje (die zonder internet), een postoffice met benzinestation en een motel.... We hebben een lunch besteld die ons beide nogal zwaar tegenviel, maar goed.... hij vulde wel. Vervolgens zijn we naar Tecopa gereden omdat daar een camping zat... We komen daar aan... en het enige wat Danielle zegt: “Hier voel ik me niet veilig en hier wil ik niet staan vannacht met ons tentje”. 2 zielen, 1 gedachte! Snel omgekeerd en teruggereden naar Pahrump, slechts 65 kilometer....
In Pahrump zijn we alle motels en RV parken afgegaan. Terwijl ik elke keer in de auto bleef zitten, stapte Daniëlle uit om bij de receptie te vragen of ze plek hadden en wat het kostte om er 1 nacht te overnachten. Nadat we alle motels gehad hadden, die (volgens onze normen) vreselijk onbetaalbaar waren, besloten we ook de campings even langs te gaan. Uiteindelijk zijn we weer teruggereden naar Shoshone (ja, dat gat waarover ik het net had) om in een motel te slapen... Waarom dan toch geen camping? Nou, het is niet zo dat wij te veeleisend waren en omdat de campings niet goed waren, maar omdat een RV park betekent dat je er alleen met een (mega) camper mag staan! Nadat Daniëlle had uitgelegd dat wij “slechts” in een Chrystler Cruiser rijden en we in een tent slapen, kregen we elke keer te horen dat er geen plek was. Nadat Daan vroeg of het dan wel goed was dat we op zo'n plek gingen staan als we voor 1 nacht in de auto gingen slapen, begon de mevrouw een beetje te lachen en bleef het antwoord nee....
Zaterdag stond er weer een uniek landschap op het programma. Death Valley! Wat we overschat hadden aan Monument Valley, hadden we onderschat aan Death Valley. Wat geweldig was dit! We begonnen al op tijd te rijden, omdat het daar altijd heet is! De hoogst gemeten temperatuur daar is zo'n 61 graden.... Hmm... Lekker warm! Gelukkig waren de weergoden weer lief voor ons en hadden we gedurende het grootste deel van de dag bewolking, waardoor de temperatuur niet boven de 36 graden uitkwam!! :) Na een fotostop bij Badwater (85.5 meter onder zeeniveau), hebben we de “Artist Drive” gedaan. Een prachtige loop waarin de bergen allerlei kleuren hadden! Het was net een palet, rood, blauw, groen, oranje, geel... alle kleuren van de regenboog, echt prachtig! Na een korte stop bij het visitor center zijn we naar Zabriski Point gegaan, hier hadden we een prachtig uitzicht op het zoutmeer waar we eerder die dag al langsgereden waren. Eenmaal weer onderweg, kwamen we een bordje “One Way” tegen, een onverharde weg die onze bolide toch mooi even getrotseerd heeft! ;) Ook dit was weer prachtig, weer heel anders dan de Artist Drive, maar zeker niet minder mooi! Als afsluiter zijn we naar Dantes View geweest, vanaf hier hadden we een nog mooier uitzicht op het zoutmeer!! Het was echt een prachtige dag die al onze verwachtingen heeft overtroffen! Anders dan verwacht, maar zeker in ons voordeel!! Zie de foto's, ze geven het helaas niet zo mooi weer als dat het echt was.
Daarna zijn we doorgereden naar het plaatsje “Lone Pine”, hier hebben we een overnachting in een hostel geboekt en vervolgens alle winkeltjes bekeken. Het is een klein plaatsje, maar wel leuk. Nadat we hadden gekookt hadden we nog steeds honger... gelukkig lag de Mc op steenworp afstand, dus daar hebben we ons 2e diner en ons toetje gegeten... Op de kamer tv gekeken (een 4 persoonskamer die we voor ons alleen hadden), geinternet, 20 plannen gemaakt voor zondag, hostels in San Francisco gezocht etc. etc. en uiteindelijk moe maar voldaan in een heerlijk zacht bed in slaap gevallen. De volgende ochtend dachten we “HET IS ZONDAG!!!” laten we bij de Mc gaan ontbijten!! Dit hadden we nog helemaal niet gedaan in Amerika!!! Schandalig!! ;) Erg ongezond en vet, maar wat hebben we genoten van onze pancakes, scrumbled eggs, broodje hamburger, spek, hashbrown en onze koffie!! Toen we vervolgens ook onze lunch bij de Mc hadden gehaald, kon onze dag niet ongezonder eindigen dat dat hij begonnen was... We besloten een stukje te gaan rijden en omdat het prachtig weer was in Lone Pine liep ik lekker in mn hemdje, surfshort en mn teenslippers... In een klein plaatsje dicht bij Mono Lake regende het echter keihard en was de temperatuur gedaald tot 10 graden... We waren we dus zwaar underdressed in vergelijking met de rest van de mensen in lange broeken, regenjassen en jawel mutsen op hun hoofd... Heerlijke warme chocomelk en een mega oat-raisin cookie ging er daarom wel in! :)
We hadden besloten om (ivm de kosten) deze nacht gewoon weer te gaan kamperen. En dan niet zomaar kamperen, maar het kamperen zoals ik het me elke nacht had voorgesteld... Kamperen op een bush-camping, zonder stromend water en met een “long-drop-Dennis-toilet”... Dit kostte ons ook welgeteld 8 dollar (zo'n 6 euro voor 2 personen), dus meer had ik er ook niet van verwacht, maar het was geweldig! De foto van Lundi Lake geeft ons prachtige uitzicht weer! Ik vond het geweldig... Daniëlle vond het (nadat ze van de schrik bekomen was) ook wel weer een uitdaging volgens mij... ;)
Maandag waren we al vroeg wakker. Omdat Daniëlle het toch niet zo heel erg prettig vond op de “long-drop-Dennis-toiletten” te toiletteren zijn we eerst teruggereden naar het plaatsje bij Mono Lake... Na een heerlijke cappu en een warme choco zijn we naar Bodie gereden. Een dorpje waar in de 19e eeuw goud gewonnen werd, tegen het toen forse salaris van 4 dollar per maand! Dit plaatsje is in 1932 plotseling verlaten en nu laten ze het “behouden” vervallen. Het was wel even leuk om te zien. Bizar ook omdat je weet dat dit slechts 5% van het dorpje is van toen(de rest is door een brand verwoest in 1932). Het dorpje had toen zelfs een echte “Chinatown” omdat er heel veel Chinezen aan het werk waren! We zijn teruggereden naar Mono Lake en na een korte stop bij het meer zijn we via de Tioga Pass naar Yosemite gereden. Hierover en over en onze avonturen in San Francisco zal ik de volgende keer vertellen, het verhaal is al weer erg lang! Ben niet zo goed in korte verhalen schrijven, maar zolang ik geen klachten hoor, zullen jullie het nog wel niet te lang vinden. ;)
Nog even een fotolink:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DHEURRJW
Tot de volgende keer maar weer!!
xx Ceciel
PS Erg leuk om jullie reacties te lezen!!! Blijf ze vooral plaatsen! :)
Daar ben ik weer!! Dit keer vanuit San Francisco. Na het avontuur in de Grand Canyon en Lake Powell, zijn we doorgereden naar Bryce Canyon. We zijn vroeg vertrokken om een plek te bemachtigen op deze “first come, first served” camping. Achteraf gezien waren we voor niks zoooo vroeg weg gegaan, want er waren plaatsen te over! Nadat we ons tentje opgezet hadden (ja, weer met regenhoes) zijn we naar het visitor center gegaan. Daar werden we gewaarschuwd voor thunderstorms en de verwachting was niet dat het kleine thunderstorms zouden zijn... Nee, ze verwachten het zo hevig, dat de rangers alle activiteiten in het park afgelast hadden. En, zo werd er nog even bemoedigend bijverteld: “Je zult niet de eerste zijn die door de bliksem getroffen wordt op de rim en daardoor de dood vindt...” Nou ja, laten we dan toch maar gaan! ;)
Met de shuttlebus zijn we naar Bryce Point gereden, vanaf daar konden we een prachtige wandeling over de rim (rand van de canyon) maken waar we bij verschillende look-outs kwamen. Erg mooi en zelfs de zon kwam nog even door! Binnen een uur hadden we de hele wandeling langs de canyon gemaakt en we stonden net bij de bushalte toen het begon te regenen. De weergoden zijn ons gunstig gezind in de States.... of “lang leve de klimaatverandering” aangezien we overal waar we komen abnormale weersomstandigheden meemaken voor deze tijd van het jaar. ;) We zijn teruggegaan naar de camping om vervolgens het dorpje “Ruby's” in te gaan. Een klein gehucht... maar wel even leuk om te zien! Hierna zijn we naar de camping gegaan om een heerlijke maaltijd voor onszelf klaar te maken! We zaten net lekker te eten toen het begon te druppen... en van de drup kwamen we dus echt in de regen! We hebben onze maaltijd verder opgegeten in de auto en daar zijn we de rest van de avond blijven zitten tot we het koud kregen en de tent indoken.
Dinsdag werden we gebroken wakker, wat was het koud vannacht! Het was welgeteld 1 graad... En op deze temperatuur hebben we totaal niet gerekend!! We hebben onszelf opgewarmd met een heerlijke warme chocomelk! :D Toen we naar de hike reden kwam ik er achter dat ik mijn telefoon in de tijdszone van Nevada had staan en we inmiddels in Utah waren gekomen, waar ze een uur voorlopen... Omdat er in de bush geen bereik is, werd mijn telefoon dus niet automatisch goed gezet.... Handig! We hadden dus een extra uur slaap gehad, maar dat betekende ook dat we een uur later aan de hike begonnen dan gepland. Eerst nog even naar huis gebeld, altijd leuk! :) Toen de zon echt op onze bol begon te schijnen zijn we snel naar de Fairyland Loop gegaan, een hike van 12,9 km met veel hoogteverschillen (704 meter klimmen en dalen...). Het dalen ging een stuk sneller dan het stijgen, maar het was heerlijk weer! Ook dit keer waren de weergoden weer aardig voor ons: Zonnig, maar niet te warm. De wandeling was erg afwisselend, pinnacles, bomen en zandduinen. Zie de foto's, ik weet geen Nederlandse vertaling voor pinnacle (het woordenboek op de laptop geeft deze vertaling: de top van een hoge berg / een puntige steen decoratie... :S) Na de lunch ergens halverwege begon het te sputteren, niet van die kleine sputters, nee druppels van 1 cm2.... :( We zijn snel doorgelopen en toen het in de lucht steeds donkerder werd, waren we bang dat het zou gaan onweren! :S Hmm... daar hadden we niet zo'n zin in! Gelukkig werd het al snel weer droog en kwamen we na een fikse klim weer bij het beginpunt uit!! Op de top was het een (heel) stukje kouder dan beneden in de canyon, dus we zijn snel onder een heerlijk warme douche gaan staan! Daarna heb ik onszelf even heerlijk getrakteerd op een dessert... Appeltaart en ijs... en voor Daan een Sunday Icecream! Lekker lekker, dit hadden we wel verdiend.
We zijn nog even bij de General Store gaan zitten omdat onze was nog in de droger zat. Terwijl we zaten te wachten, werden ineens alle pizzapunten afgeprijsd... Hmm... dan komt er een moeilijke keuze! Gaan we straks (dus na 19.00) zelf pannenkoeken bakken, of nemen we gewoon een paar pizzapunten?? Jullie snappen het, het werd het laatste! :) Tegen 20.40 hebben we de zonsondergang bij de rim bekeken en daarna zelf een kampvuur gemaakt (op de camping). We hadden een zak marshmellows gekocht en deze hebben we (samen met een Nederlands stel) heerlijk op het vuur laten smelten! Met volle en warme buikjes gingen we de tent in... ook deze nacht (dinsdag op woensdag) was het KOUD!! En niet een klein beetje koud, nee gewoon HEEL KOUD!!! Naja, we stonden al weer op tijd op om een plekje te bemachtigen in Zion NP!
Via een vrij bochtige weg kwamen we bij de camping in Zion NP. We hebben een mooie plek met bomen uitgezocht (oke, moet eerlijk zeggen dat we 2 keuzes hadden... een schaduw of geen schaduwplek..., moeilijke keuze dan als het ineens 32 graden blijkt te zijn). Terwijl wij zaten te lunchen kwam er een Duits stel langs gereden die geen plek meer konden vinden. We hebben aangeboden dat ze wel bij ons op de plek mochten... Onze plek was toch groot genoeg!
We hebben de shuttlebus naar de Riverside Walk genomen en hebben daar een mooie wandeling gemaakt. Daarna zijn we doorgegaan naar de “Weeping Rock”, daar hebben we ook gewandeld. De laatste wandeling van de dag werd een tocht naar de “Emerald Pools”. Het was de bedoeling om alleen de lower pools te bezichtigen, maar we hadden de smaak te pakken en besloten ook “even” naar de upperpools te lopen. Daarna hebben we onszelf getrakteerd op een grote cola , lang leve de gratis re-fill! Op de camping gekookt en tijdens het afwassen kwamen we met een “ouder” Nederlands stel aan de praat, een uur later hadden we de afwas nog steeds niet gedaan...
Donderdagochtend stonden we erg vroeg op! Om 7 uur wilden we namelijk met de bus om de “Angel Landing Trail” te doen! Zo gezegd, zo gedaan. 7.20 begonnen we met de hike! Een prachtige hike, een hele andere hike dan we al gedaan hadden. Het begon zwaar, moesten namelijk eerst steil omhoog lopen (bij alle andere wandelingen gingen we eerst de diepte in)!! En niet een beetje stijl... Zie de foto's. Met een hartslag van 170 bereikten we de top. We zaten heerlijk in de zon te genieten van onze prestatie (en het uitzicht) en kwamen tot de conclusie dat we het wel heel erg snel gedaan hadden. 45 minuten naar de top, terwijl voor een return 4 uur voor deze wandeling stond... :S Toen we terug naar het pad liepen, raakten we aan de praat met een stel die op de top was geweest van de “Angel Landing”... euh?? De top?? Ze wezen omhoog.... Hahaha, wij waren er nog lang niet!! Het gaafste gedeelte moest nog komen! Over grote rotsblokken met kettingen eraan klommen we als 2 echte berggeiten naar boven. Dit was echt supergaaf!! Op de echte top was het uitzicht nog veeeeeeel mooier!!! Heel cool! De afdaling was minder eng, maar wel zwaarder dan verwacht, maar toch ging het vrij snel. 11 uur waren we weer op de camping. We waren mooi terug voor de echte hitte en voor de “mensenmassa” de hike gingen doen! Inmiddels hadden we weer nieuwe buren en daar hebben we even mee gekletst.
's Middags zijjn we naar het dorpje Springdale gegaan, een schattig dorpje met heel veel souvenirwinkels en lunchtentjes! Heerlijk geluncht en vervolgens het dorpje bekeken. Tot het moment dat we een candyshop ingingen konden we ons beheersen met leuke dingen kopen... Bij de candyshop ging het mis en hebben we onszelf getrakteerd op een aantal zelfgemaakte bonbons!!! Lekker lekker!!! :)
Vrijdag hadden we weer eens een echte rijdag! Al vroeg stonden we op, snel alles ingepakt en in de auto ontbeten. In St George hadden we even een boodschappen stop. Na een “tussendoortje” (footlong broodje met salami, kip en sla) bij de Subway zijn we verder gaan rijden. Via Las Vegas zijn we naar Shoshone gereden. In de Lonely Planet stond dat er daar een heel leuk en lekker tentje zat, met jawel internet... Alleen de naam klonk al goed “C'est si bon”. Toen we binnenkwamen zag het er inderdaad erg leuk uit! De kaart viel nogal tegen en ook internet was nergens te bekennen, dus zijn we naar het andere tentje in deze plaats gegaan. Stel je van Shoshone niet teveel voor.... 1 dorpskroeg/pub waar wij uiteindelijk gegeten hebben, een lunchtentje (die zonder internet), een postoffice met benzinestation en een motel.... We hebben een lunch besteld die ons beide nogal zwaar tegenviel, maar goed.... hij vulde wel. Vervolgens zijn we naar Tecopa gereden omdat daar een camping zat... We komen daar aan... en het enige wat Danielle zegt: “Hier voel ik me niet veilig en hier wil ik niet staan vannacht met ons tentje”. 2 zielen, 1 gedachte! Snel omgekeerd en teruggereden naar Pahrump, slechts 65 kilometer....
In Pahrump zijn we alle motels en RV parken afgegaan. Terwijl ik elke keer in de auto bleef zitten, stapte Daniëlle uit om bij de receptie te vragen of ze plek hadden en wat het kostte om er 1 nacht te overnachten. Nadat we alle motels gehad hadden, die (volgens onze normen) vreselijk onbetaalbaar waren, besloten we ook de campings even langs te gaan. Uiteindelijk zijn we weer teruggereden naar Shoshone (ja, dat gat waarover ik het net had) om in een motel te slapen... Waarom dan toch geen camping? Nou, het is niet zo dat wij te veeleisend waren en omdat de campings niet goed waren, maar omdat een RV park betekent dat je er alleen met een (mega) camper mag staan! Nadat Daniëlle had uitgelegd dat wij “slechts” in een Chrystler Cruiser rijden en we in een tent slapen, kregen we elke keer te horen dat er geen plek was. Nadat Daan vroeg of het dan wel goed was dat we op zo'n plek gingen staan als we voor 1 nacht in de auto gingen slapen, begon de mevrouw een beetje te lachen en bleef het antwoord nee....
Zaterdag stond er weer een uniek landschap op het programma. Death Valley! Wat we overschat hadden aan Monument Valley, hadden we onderschat aan Death Valley. Wat geweldig was dit! We begonnen al op tijd te rijden, omdat het daar altijd heet is! De hoogst gemeten temperatuur daar is zo'n 61 graden.... Hmm... Lekker warm! Gelukkig waren de weergoden weer lief voor ons en hadden we gedurende het grootste deel van de dag bewolking, waardoor de temperatuur niet boven de 36 graden uitkwam!! :) Na een fotostop bij Badwater (85.5 meter onder zeeniveau), hebben we de “Artist Drive” gedaan. Een prachtige loop waarin de bergen allerlei kleuren hadden! Het was net een palet, rood, blauw, groen, oranje, geel... alle kleuren van de regenboog, echt prachtig! Na een korte stop bij het visitor center zijn we naar Zabriski Point gegaan, hier hadden we een prachtig uitzicht op het zoutmeer waar we eerder die dag al langsgereden waren. Eenmaal weer onderweg, kwamen we een bordje “One Way” tegen, een onverharde weg die onze bolide toch mooi even getrotseerd heeft! ;) Ook dit was weer prachtig, weer heel anders dan de Artist Drive, maar zeker niet minder mooi! Als afsluiter zijn we naar Dantes View geweest, vanaf hier hadden we een nog mooier uitzicht op het zoutmeer!! Het was echt een prachtige dag die al onze verwachtingen heeft overtroffen! Anders dan verwacht, maar zeker in ons voordeel!! Zie de foto's, ze geven het helaas niet zo mooi weer als dat het echt was.
Daarna zijn we doorgereden naar het plaatsje “Lone Pine”, hier hebben we een overnachting in een hostel geboekt en vervolgens alle winkeltjes bekeken. Het is een klein plaatsje, maar wel leuk. Nadat we hadden gekookt hadden we nog steeds honger... gelukkig lag de Mc op steenworp afstand, dus daar hebben we ons 2e diner en ons toetje gegeten... Op de kamer tv gekeken (een 4 persoonskamer die we voor ons alleen hadden), geinternet, 20 plannen gemaakt voor zondag, hostels in San Francisco gezocht etc. etc. en uiteindelijk moe maar voldaan in een heerlijk zacht bed in slaap gevallen. De volgende ochtend dachten we “HET IS ZONDAG!!!” laten we bij de Mc gaan ontbijten!! Dit hadden we nog helemaal niet gedaan in Amerika!!! Schandalig!! ;) Erg ongezond en vet, maar wat hebben we genoten van onze pancakes, scrumbled eggs, broodje hamburger, spek, hashbrown en onze koffie!! Toen we vervolgens ook onze lunch bij de Mc hadden gehaald, kon onze dag niet ongezonder eindigen dat dat hij begonnen was... We besloten een stukje te gaan rijden en omdat het prachtig weer was in Lone Pine liep ik lekker in mn hemdje, surfshort en mn teenslippers... In een klein plaatsje dicht bij Mono Lake regende het echter keihard en was de temperatuur gedaald tot 10 graden... We waren we dus zwaar underdressed in vergelijking met de rest van de mensen in lange broeken, regenjassen en jawel mutsen op hun hoofd... Heerlijke warme chocomelk en een mega oat-raisin cookie ging er daarom wel in! :)
We hadden besloten om (ivm de kosten) deze nacht gewoon weer te gaan kamperen. En dan niet zomaar kamperen, maar het kamperen zoals ik het me elke nacht had voorgesteld... Kamperen op een bush-camping, zonder stromend water en met een “long-drop-Dennis-toilet”... Dit kostte ons ook welgeteld 8 dollar (zo'n 6 euro voor 2 personen), dus meer had ik er ook niet van verwacht, maar het was geweldig! De foto van Lundi Lake geeft ons prachtige uitzicht weer! Ik vond het geweldig... Daniëlle vond het (nadat ze van de schrik bekomen was) ook wel weer een uitdaging volgens mij... ;)
Maandag waren we al vroeg wakker. Omdat Daniëlle het toch niet zo heel erg prettig vond op de “long-drop-Dennis-toiletten” te toiletteren zijn we eerst teruggereden naar het plaatsje bij Mono Lake... Na een heerlijke cappu en een warme choco zijn we naar Bodie gereden. Een dorpje waar in de 19e eeuw goud gewonnen werd, tegen het toen forse salaris van 4 dollar per maand! Dit plaatsje is in 1932 plotseling verlaten en nu laten ze het “behouden” vervallen. Het was wel even leuk om te zien. Bizar ook omdat je weet dat dit slechts 5% van het dorpje is van toen(de rest is door een brand verwoest in 1932). Het dorpje had toen zelfs een echte “Chinatown” omdat er heel veel Chinezen aan het werk waren! We zijn teruggereden naar Mono Lake en na een korte stop bij het meer zijn we via de Tioga Pass naar Yosemite gereden. Hierover en over en onze avonturen in San Francisco zal ik de volgende keer vertellen, het verhaal is al weer erg lang! Ben niet zo goed in korte verhalen schrijven, maar zolang ik geen klachten hoor, zullen jullie het nog wel niet te lang vinden. ;)
Nog even een fotolink:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DHEURRJW
Tot de volgende keer maar weer!!
xx Ceciel
PS Erg leuk om jullie reacties te lezen!!! Blijf ze vooral plaatsen! :)
-
05 Juni 2009 - 04:37
Wgm:
hallo ceciel ben net wakker, ff snel n stuk gelezen, wat n verhaal. kzal de rest in het weekend lezen, mag moet nu werken
gr. en xx wgm -
05 Juni 2009 - 05:00
Danielle:
Jooow Cis!!
Terwijl jij aan het douchen bent, zit ik met mijn tandenborstel in de mond (net als de foto ;)) een reactie te typen!!
Leuk verhaal weer! Ietsie langer dan de mijne, maar dat mag ook wel, want jij bent wat ouder (dat wil niet zeggen wijzer) ;)
Morgen naar Alcatraz, zin in :D!! Ennn.... op zoek naar een Starbucks (aanbod geldt nog steeds :D)
Xx Daan -
05 Juni 2009 - 06:21
Dennis:
Heb het verhaal nog niet gelezen, maar de pics zijn prachtig! Goed begin van een werkdag. Heb je nieuwe schoenen en trekkingkleding trouwens? Nice.
x Dennis -
05 Juni 2009 - 06:30
Dennis:
Hahahahaha.... longd-drop-dennistoilets, ook in de VS! -
05 Juni 2009 - 07:09
Bianca. Vincent:
Heeyyyy,
Wat een super leuk verhaal!Ik moet nog de foto´s bekijken.
Geweldig dat jullie het saampies zo leuk hebben, veel plezier nog en geniet ze!!!!
dikke kus van us. -
05 Juni 2009 - 08:41
Jesse:
Hey Ceciel,
Doe je dit allemaal op je eigen 2 voeten? als ik dit zo lees loop je heel amerika plat!
Ik ga nog weer even aan het werk hier in Gambia.
X Jesse -
05 Juni 2009 - 12:27
Agnes:
Hallo Ceciel
Ik heb even rustig de tijd genomen om het hele verhaal te lezen en de foto`s te bekijken.
Het is weer een geweldig mooi geheel geworden. Ga zo door!
xxxx. -
05 Juni 2009 - 15:15
Elly:
Ha Ceciel,Ja wel een lang maar mooi verhaal het verveelt zeker niet gewoon even rustig de tijd voor nemen en met de foto's erbij kan ik me voorstellen dat het geweldig is om het in het echt te beleven. Ach ja, wat heet mis als je jezelf trakteerd op heerlijke zelfgemaakte bonbons (ik zou het mis vinden als je het niet had gedaan) Ben benieuwd naar je volgende belevenissen. Groet en kus van Elly -
05 Juni 2009 - 15:49
Martin:
Om ff kort te reageren op je lange verhaal.
WOW!!!! Erg gaaf Ceciel -
05 Juni 2009 - 16:38
Msb:
HEY niechies,
hier een snelle reactie ja ik behoor ook weer tot het werkvolk.
dus nog geen tijd gehad voor de foto's doe ik ook de volgende keer.
mmm . ben ook al paar keer naar subway geweest hier. lekker hoor.
kuzz msb -
06 Juni 2009 - 20:43
Susan:
Ha Ciel! Leuk verhaal weer en mooie foto's! Vooral Death Valley en de rim (zeg ik dit nu goed?) zien er super uit!! Gaaf hoor! Blijf ervan genieten en groetjes aan Daan! Liefs -
07 Juni 2009 - 06:56
Tim:
Heee Ceciel
erg leuk verhaal weer!XD
maar het was toch wel erg ''stoffig'' in Bodie
zo te zien op de foto's
gr Tim -
07 Juni 2009 - 11:42
Elles:
Heee Ceciel!
Gaaf verhaal weer :D! Zo te lezen zijn jullie erg actief geweest met al die hikings! Geen blauwe tenen opgelopen zoals wij ;)?
Geniet ervan en groetjes aan Daan!
Liefsss -
07 Juni 2009 - 14:45
Caby:
Hey,ceciel
lekker aan het genieten!
vet mooi verhaal zeg,de foto's zijn ook super.
Ik hoop op nog meer verhalen.
het lijkt mij vet gaaf om dat allemaal te doen.
Nog heel veel plezier.
Een dikke kus:je nichtje
Caby. -
08 Juni 2009 - 17:15
Karlijn:
Heeej Ceciel!
Wat een geweldige foto's zeg! erg indrukwekkend om zo te zien, laat staan dat je er in levende lijve staat :) En weer een mooi verhaal hoor, over de lengte hoor je mij niet klagen; beter compleet dan half werk! Geniet er nog ffies van meid, Dikke kus! -
09 Juni 2009 - 17:13
Tom:
Ceciel grk, waar ben jij nu? ;) Haha, goeie verhalen Ciel en leuke foto's! Vermaakt je vast nog wel even daar he! Geniet er iig nog ff van!
Xx Tom -
10 Juni 2009 - 12:29
Ineke Jonkman:
Hai meiden,
Leuk om te lezen wat jullie allemaal ondernemen.
Een hele onderneming, maar voor later mooie herinneringen. -
11 Juni 2009 - 19:30
Fien:
Je weer teruggevonden!
ben wel benieuwd wat long-drop-Dennis-toiletten zijn....
En wat een verschil in weersomstandigheden maken jullie mee. En toch altijd sunshine foto,s van jullie zelf.Of wordt er ook wel gecensureerd?!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
