Yosemite NP, San Francisco, Highway 1
Door: Ceciel
Blijf op de hoogte en volg Ceciel
14 Juni 2009 | Verenigde Staten, Las Vegas
Goedenmorgen allemaal!!!
Zonnige groetjes uit Las Vegas! Na een prachtige rit langs de westkust van de United States zijn we hier aanbeland, maar ik zal het verhaal weer even chronologisch maken! We zijn namelijk ook al weer doorgereden! ;) Tja, tijdje geleden en om het verhaal niet TE lang te maken, zal ik tot Los Angeles vertellen.
Via de prachtige Tioga Pass zijn we naar Yosemite gereden. Lucky us, de Tioga Pass was net een week ervoor open gegaan.. Het was zooo mooi, de 1e foto die je ziet geeft weer hoe bijzonder het was! We begonnen namelijk op ongeveer 3000 meter hoogte en we daalden gedurende een tocht van anderhalf uur af richting Yosemite Village. Een van de eerste uitzichten was een groot meer met stukken ijs en een berg met sneeuw op de achtergrond! Hoe verder we het dal in reden, hoe groener het werd en hoe meer watervallen we zagen. Ja, dit was echt prachtig! Bedankt voor deze tip Pascal!! Toen we in Yosemite Village aangekomen waren, hebben we op een prachtige plek, dicht bij de rivier onze tent opgezet. Vervolgens moesten we de hele auto leeghalen, alleen onze kleding mocht er in blijven liggen. In dit park zitten namelijk beren en als je de foto's bij de incheckbalie gezien hebt, dan heb je liever niet dat ze ook jouw auto molesteren! ;) Al het eten, drinken, tandpasta, shampoo etc. (alles waar een geurtje aan zat) moesten we uit de auto halen en in een heuse bearbox plaatsen.
Het was nog vroeg, dus hebben we een prachtige wandeling naar Mirror Lake gemaakt. De wandeling was een (heel) stuk verder dan verwacht, maar we liepen langs de rivier en ook het uitzicht bij Mirrorlake was schitterend, dus dit was het zeker waard! We lagen deze avond al vroeg in bed omdat we de volgende dag de wandeling naar Half Dome wilden doen.
Dinsdag stonden we om half 6 op, het vroege opstaan ging niet van harte, maar het was voor een goed doel. Omdat de bussen nog niet reden moesten we 2-3 kilometer lopen voor we uberhaupt aan de hike konden beginnen. Gelukkig was de hike “slechts” 24 km, dus dit kon er wel even bij! ;) We begonnen met een wandeling naar de 1e waterval, de Vernal Falls. We hadden gehoord dat je vlak langs de waterval loopt en dat je zeiknat wordt van het stuivende water, dus hadden we (prachtige) poncho's gekocht. Wat waren we blij dat we deze aan hadden, het was een klim over gladde stenen, keien en plassen en je werd echt heel erg nat! Eenmaal boven waren we moe... en dit was nog maar het begin! We zijn rustig doorgelopen naar de 2e waterval, daar werden we verrast met de aanwezigheid van een beer!!! Jaaaa, hoe gaaf is dat?! Natuurlijk even wat foto's gemaakt! Vanaf de bovenkant van de 2e waterval werd de hike even wat makkelijker, we liepen even op een vlak stuk. Het laatste stuk was het zwaarst, een klim door de bossen, maar ook dit trotseerden we en na een hele poos stonden we dan aan de voet van Half Dome. Ja... de voet... We waren er nog niet... we moesten nog een hele (steile) klim doen! Eerst even op krachten gekomen met broodjes jam (die inmiddels onze neus uitkomen!!! :S) en zijn toen aan de klim begonnen. Dit was zooo vermoeiend, maar zooo gaaf. Ik had mijn zinnen gezet op de top en ik wilde niet alleen, want Daan moest dit ook echt wel kunnen redden! Hups, met z'n 2en trotseerden we deze berg. Het kostte heel veel moeite, maar opgeven komt in ons woordenboek niet voor. Maar wat was het gaaf! Met ijzeren kettingen en een stijgingspercentage van (voor ons gevoel) 60% trotseerden we deze berg!! Oooooh, het was supergaaf! Check de foto's. Op de top hadden we zo'n prachtig uitzicht. Terwijl we net zaten te genieten kwamen ineens de wolken ons zicht verpesten... en toen het begon te spetteren maakten we dat we naar beneden kwamen. Op deze hoogte (+- 1500 meter) zagen we onweer niet echt zitten en er was ons verteld dat er ELKE dag onweer was op de top... :S
De terugweg liep er een Canadees meisje met ons mee, de terugweg was ontzettend zwaar aangezien we nu weer gingen dalen... Het duurde 7,5 uur, maar we hebben het toch maar mooi voor elkaar gekregen met z'n 2en! Het was een supermooie wandeling, de meest uitdagende, uitputtende en de meest gevarieerde tot nu toe. Ja, dit is denk ik de mooiste hike die we gedaan hebben deze reis. We hebben lichamelijk nog 3 dagen van deze wandeling mogen “genieten”.
We lagen deze avond al op tijd in bed en daardoor waren we ook vroeg wakker. Niet dat we uberhaupt ook maar een klein beetje uitgerust waren, maar toch zijn we er uitgegaan. Het is nu woensdag 3 juni. Eigenlijk hadden we vandaag niet zo'n zin, maar goed soms moet je wat.... Al is het alleen al om voor jullie wat foto's te maken. ;) Met de auto zijn we naar de Mariposa Grove in Wawona gegaan, de bomen worden Giant Sequoia's genoemd. De bomen zijn 100en jaren oud en zijn ontzettend groot. Het was wel even leuk om te zien, alleen die wandeling naar de bomen en terug naar de bus... Dat was wel even een hele opgave! ;) Wat waren we blij dat we weer terug bij de auto waren. Even naar huis gebeld en daarna teruggereden naar Yosemite Village. Tijdens en na de hike hadden we eigenlijk te weinig gegeten, maar pff ik kan gewoon niet eten na of tijdens zware inspanning en wat dat betreft is Danielle dan wel weer duidelijk familie ;). En toen dinsdag ook nog eens ons avondeten mislukt was zijn we met alleen wat groente op de tent in gedoken, dus die woensdagmiddag kregen we ineens honger... Vandaag dus tijd voor een burger met patat voor Ceciel en een pizza voor Daan. Beetje afwisselen he. ;)
Donderdag zijn we erg op tijd vertrokken uit Yosemite, op naar San Francisco!!! De reis ging voorspoedig, het landschap was zeer afwisselend en eerder dan verwacht kwamen we in San Francisco aan. We zijn meteen naar de bekende rode “Golden Gate Bridge” gegaan. Met de auto naar de overkant gereden, daar uitgestapt, foto's gemaakt en genoten van het uitzicht. Met hulp van de TomTom zijn we naar ons prachtige Bed & Breakfast “Edward 2e” gereden. Hilarische rit gehad door deze stad! Lang leve de TomTom! Oh my God, echt ongelofelijk, ik zal NOOIT meer klagen over de bestuurders op de Nederlandse snelwegen!!! Een getoeter, handgebaren etc.. en ja ook naar mij, want na een kleine 3 weken weet ik nog steeds niet of ik bij een stoplicht “vrij” rechtsaf mag, of dat ik toch moet wachten tot het stoplicht voor rechtdoor op groen springt... En aangezien ik zo'n net opgevoed meisje ben, wacht ik dan voor de zekerheid maar tot het licht voor rechtdoor op groen springt.... Heb ook niet zo'n zin in een Highway Patrol achtervolging... Al maakt dat wel veel indruk! ;) Zo'n zwarte auto met een grote witte baan, met KEIHARDE sirenes en gierende banden als ze remmen voor auto's die niet snel genoeg aan de kant gaan. :) Was wel een leuk verhaal geweest voor op de site, maar ja, jammer de bammer! Maar verder gaat het rijden best wel aardig hoor! :)
San Francisco dus! We hebben onze spullen gedropt op echt de meest prachtige kamer ooit! De foto zegt meer dan 1000 woorden.... en deze foto wil ik jullie echt niet ontnemen! Haha! We zijn naar de buurt “Height/Ashbury” gegaan waar we bij de “Peoples Cafe” eerst even een verlate lunch (lees: 16:00 uur) gehaald, wat echt heerlijk smaakte! Daarna door de “Golden Gate Park” gestruind, een mooi park, waar de kinderen voetbaltraining kregen, een aantal honkbalvelden waren, grote speeltuin voor de kids... en een Japanse en botanische tuin. Daarvoor gingen we eigenlijk ook naar dit park. Het was een prachtige dag. Zonnig, afwisselend en bloemrijk! :)
Vrijdag stond “Alcatraz” op het programma, maar eerst zijn we bij “Pier 39” geweest, een plek waar altijd zeeleeuwen liggen. Stinken jongen!! Pff en ook een hels kabaal!! De kikkers in onze vijver zijn er niks bij! In Alcatraz hebben we een audio-tour gevolgd die zowaar ook in het Nederlands verkrijgbaar was! Een interessante tour over de geschiedenis van Alcatraz, de gevangenen, de ontsnappingspogingen, de “rang orde” en over het sluiten van de gevangenis. Erg interessant en heel erg indrukwekkend. Ja, helemaal goed! Eenmaal weer aan land hebben we een stadwandeling gemaakt. We zijn bij de Telegraph Hill geweest, Chinatown en via allerlei straatjes kwamen we bij de Cablecar turnaround terecht. In de reisbijbel genaamd “Lonely Planet” hadden we gelezen dat dit erg indrukwekkend moest zijn... Nou haha, we kwamen daar aan, keken en moesten keihard lachen. Dit hadden we niet verwacht!!! De Cablecar rijdt als een (soort) tram door San Francisco, maar hij kan maar 1 kant op rijden, dus aan het eind van de rit moet hij keren... en op dit punt stonden we te kijken! Terwijl wij ons iets heel moois ingebeeld hadden bleek het niet meer en niet minder te zijn dan dit: Alle mensen stappen uit, de chauffeur loopt het karretje door en gaat bij het andere “stuur” staan! Vervolgens stappen de nieuwe passagiers erin en is de cable-car klaar voor vertrek! Hahaha, we hebben er wel om moeten lachen hoor!!! Na een bezoekje aan de Crookedest Street (een steile straat vol bochten) zijn we met succes gaan shoppen bij de Fishermans Wharf.
Zaterdag waren we van plan fietsen te huren, maar omdat we eindelijk onze benen niet meer voelden en we al lang hadden gezien en gemerkt dat San Francisco voornamelijk uit steile staten bestaat, besloten we toch maar met de bus te gaan. Eerst nog maar een keer naar de Golden Gate Bridge, we zijn naar de overkant gelopen en weer terug. Eigenlijk vrij nutteloos, maar ook wel weer leuk. De weersverwachting was “wolken en kans op een regenbui”... Nou, niet voor ons! Een zonnige dag waarbij vooral Danielle een mooi rood kleurtje heeft opgedaan.... We zijn naar het strand gegaan, heerlijk gewandeld en genoten van het prachtige weer! Ja, een mooi rustig dagje vol vakantiegevoel! :)
Zondag stapten we vol goede moed de auto in, op naar Highway 1. Helaas begreep de TomTom niet echt wat we bedoelden... dus ben ik maar op gevoel gaan rijden! Haha. Tja, uiteindelijk zijn TomTom, Cis en Sis er toch uitgekomen en kwamen we met een “beetje” vertraging in Santa Cruz aan. We hebben even van de zeelucht genoten en het is algemeen bekend dat zeelucht hongerig maakt... dus een heerlijke lunch die ik met tranen in de ogen opgegeten heb (er zat HEEL VEEL wasabi in...) ging er zeker wel in. We zijn doorgereden naar de 17 mile drive, een schitterende route langs de kust. Na elke bocht volgde bijna een ander uitzicht, er staat een kleine selectie van deze foto's op de site. Ja, prachtig! De boom die op een rots groeit is erg apart, maar ook de zeehondenkolonie is leuk om te zien (even goed kijken op de foto). We zijn heel even door Carmel by the Sea gereden, een verrassende route! Na een bochtige weg met veel dalen en stijgen en enkele koffie en foto momenten, reden we gestaag verder richting Santa Barbara. Aan het eind van de middag was ik eigenlijk wel klaar met rijden en hebben we een camping opgezocht in een nationaal park die aan de kust lag! Zo konden we 's avonds genieten van een prachtige zonsondergang! Tijdens het koken waren we aan de praat geraakt met 2 Nederlandse meiden en een vrouw uit de USA en daar hebben we 's avonds heerlijk mee bij het kampvuur gezeten. Was erg gezellig en daardoor werd het ook een latertje!
Maandag vertrokken we alweer vroeg richting Los Angeles. In Santa Barbara zijn we even gestopt om het plaatsje te bekijken, was een leuk plaatsje. Dat de kilometers en de korte nachten zijn tol beginnen te eisen bleek wel aan de hoeveelheid (koffie)stops die we deze dag gehad hebben... Pff, wat was ik blij dat we lekker met z'n tweeën op de muziek meezongen, gezellig en een goede “wakker-blijf-therapie”! Nou, eindelijk zagen we dan LA op de bordjes staan!!! We hadden een reservering bij het Banana Bungalow hostel en toen we uitlegden dat er nog 3 vrienden zouden komen die avond kregen we een kamer voor onszelf! Dikke prima! Helaas hadden Melissa, Kim en Jamie een beetje vertraging en kwamen ze niet. Het was een prima hostel, ze hadden heel veel heerlijke banken waar ik eerst maar eens even op ben gaan liggen. Zooo, wat was dat genieten! Bankhangen... dat heb ik al zooo lang niet gedaan! Jeetje, heerlijk!! :) 's Avonds wilden we eens even een gezonde maaltijd koken, maar toen we bij de supermarkt aankwamen en alles voor het diner gepakt hadden, bleek dat het goedkoper was om in het hostel een $ 5,- menu te nemen... :S Hmm... Nou ja, moet dan maar, voor de verandering was het weer een burger met patat! Haha! ;)
Het eten hier (en nu wil ik niet klagen) is echt een avontuur op zichzelf.... Eigenlijk is alles minder lekker dan in Nederland. Beef (zo taai dat het bijna niet weg te krijgen is), brood (erg zoet en na 5 snee brood zit je nog niet vol....), kaas (smakeloos), ham (waar is de hamsmaak?), snoepjes (euhm... ook dit zakje is niet voor herhaling vatbaar), chocola (waarom smaakt het zo korrelig?) etc. in Nederland is het gewoon allemaal net wat (lees: veel) lekkerder!!! Het zal wel komen omdat we het Nederlandse eten gewend zijn, maar toch. Ook de porties zijn zoooo groot dat je soms met z'n tweeën genoeg hebt aan 1 diner. Dit hebben we niet gedaan, maar pfffff.... Voorbeeldje: Een Mc Chickenburger, patat en een drankje erbij is in Nederland een normale maaltijd... hier noemen ze het een MINI meal!!! :S
Tot zover maar weer een update, we hebben al veel meer beleefd de afgelopen dagen, maar dat komt de volgende keer! De geweldige dingen die we in Los Angeles gedaan hebben waarbij mijn langgekoesterde droom dan eindelijk uitgekomen is! Onze avonturen in Las Vegas en naja... we zien wel! Das ons motto dit weekend! :) Al nieuwsgierig? ;)
Voor nu nog even een fotolink en vergeet vooral niet de foto van onze geweldige bloemenkamer te bekijken! ;)
http://www.mijnalbum.nl/Album=VIGCVPUN
Bedankt voor alle reacties en mailtjes. Erg leuk!
Veel liefs vanuit Las Vegas!!
x Ceciel
PS Over 5 dagen ben ik alweer terug... geniet er dan maar even van, want over 11 dagen ben ik al weer weg ;)
Zonnige groetjes uit Las Vegas! Na een prachtige rit langs de westkust van de United States zijn we hier aanbeland, maar ik zal het verhaal weer even chronologisch maken! We zijn namelijk ook al weer doorgereden! ;) Tja, tijdje geleden en om het verhaal niet TE lang te maken, zal ik tot Los Angeles vertellen.
Via de prachtige Tioga Pass zijn we naar Yosemite gereden. Lucky us, de Tioga Pass was net een week ervoor open gegaan.. Het was zooo mooi, de 1e foto die je ziet geeft weer hoe bijzonder het was! We begonnen namelijk op ongeveer 3000 meter hoogte en we daalden gedurende een tocht van anderhalf uur af richting Yosemite Village. Een van de eerste uitzichten was een groot meer met stukken ijs en een berg met sneeuw op de achtergrond! Hoe verder we het dal in reden, hoe groener het werd en hoe meer watervallen we zagen. Ja, dit was echt prachtig! Bedankt voor deze tip Pascal!! Toen we in Yosemite Village aangekomen waren, hebben we op een prachtige plek, dicht bij de rivier onze tent opgezet. Vervolgens moesten we de hele auto leeghalen, alleen onze kleding mocht er in blijven liggen. In dit park zitten namelijk beren en als je de foto's bij de incheckbalie gezien hebt, dan heb je liever niet dat ze ook jouw auto molesteren! ;) Al het eten, drinken, tandpasta, shampoo etc. (alles waar een geurtje aan zat) moesten we uit de auto halen en in een heuse bearbox plaatsen.
Het was nog vroeg, dus hebben we een prachtige wandeling naar Mirror Lake gemaakt. De wandeling was een (heel) stuk verder dan verwacht, maar we liepen langs de rivier en ook het uitzicht bij Mirrorlake was schitterend, dus dit was het zeker waard! We lagen deze avond al vroeg in bed omdat we de volgende dag de wandeling naar Half Dome wilden doen.
Dinsdag stonden we om half 6 op, het vroege opstaan ging niet van harte, maar het was voor een goed doel. Omdat de bussen nog niet reden moesten we 2-3 kilometer lopen voor we uberhaupt aan de hike konden beginnen. Gelukkig was de hike “slechts” 24 km, dus dit kon er wel even bij! ;) We begonnen met een wandeling naar de 1e waterval, de Vernal Falls. We hadden gehoord dat je vlak langs de waterval loopt en dat je zeiknat wordt van het stuivende water, dus hadden we (prachtige) poncho's gekocht. Wat waren we blij dat we deze aan hadden, het was een klim over gladde stenen, keien en plassen en je werd echt heel erg nat! Eenmaal boven waren we moe... en dit was nog maar het begin! We zijn rustig doorgelopen naar de 2e waterval, daar werden we verrast met de aanwezigheid van een beer!!! Jaaaa, hoe gaaf is dat?! Natuurlijk even wat foto's gemaakt! Vanaf de bovenkant van de 2e waterval werd de hike even wat makkelijker, we liepen even op een vlak stuk. Het laatste stuk was het zwaarst, een klim door de bossen, maar ook dit trotseerden we en na een hele poos stonden we dan aan de voet van Half Dome. Ja... de voet... We waren er nog niet... we moesten nog een hele (steile) klim doen! Eerst even op krachten gekomen met broodjes jam (die inmiddels onze neus uitkomen!!! :S) en zijn toen aan de klim begonnen. Dit was zooo vermoeiend, maar zooo gaaf. Ik had mijn zinnen gezet op de top en ik wilde niet alleen, want Daan moest dit ook echt wel kunnen redden! Hups, met z'n 2en trotseerden we deze berg. Het kostte heel veel moeite, maar opgeven komt in ons woordenboek niet voor. Maar wat was het gaaf! Met ijzeren kettingen en een stijgingspercentage van (voor ons gevoel) 60% trotseerden we deze berg!! Oooooh, het was supergaaf! Check de foto's. Op de top hadden we zo'n prachtig uitzicht. Terwijl we net zaten te genieten kwamen ineens de wolken ons zicht verpesten... en toen het begon te spetteren maakten we dat we naar beneden kwamen. Op deze hoogte (+- 1500 meter) zagen we onweer niet echt zitten en er was ons verteld dat er ELKE dag onweer was op de top... :S
De terugweg liep er een Canadees meisje met ons mee, de terugweg was ontzettend zwaar aangezien we nu weer gingen dalen... Het duurde 7,5 uur, maar we hebben het toch maar mooi voor elkaar gekregen met z'n 2en! Het was een supermooie wandeling, de meest uitdagende, uitputtende en de meest gevarieerde tot nu toe. Ja, dit is denk ik de mooiste hike die we gedaan hebben deze reis. We hebben lichamelijk nog 3 dagen van deze wandeling mogen “genieten”.
We lagen deze avond al op tijd in bed en daardoor waren we ook vroeg wakker. Niet dat we uberhaupt ook maar een klein beetje uitgerust waren, maar toch zijn we er uitgegaan. Het is nu woensdag 3 juni. Eigenlijk hadden we vandaag niet zo'n zin, maar goed soms moet je wat.... Al is het alleen al om voor jullie wat foto's te maken. ;) Met de auto zijn we naar de Mariposa Grove in Wawona gegaan, de bomen worden Giant Sequoia's genoemd. De bomen zijn 100en jaren oud en zijn ontzettend groot. Het was wel even leuk om te zien, alleen die wandeling naar de bomen en terug naar de bus... Dat was wel even een hele opgave! ;) Wat waren we blij dat we weer terug bij de auto waren. Even naar huis gebeld en daarna teruggereden naar Yosemite Village. Tijdens en na de hike hadden we eigenlijk te weinig gegeten, maar pff ik kan gewoon niet eten na of tijdens zware inspanning en wat dat betreft is Danielle dan wel weer duidelijk familie ;). En toen dinsdag ook nog eens ons avondeten mislukt was zijn we met alleen wat groente op de tent in gedoken, dus die woensdagmiddag kregen we ineens honger... Vandaag dus tijd voor een burger met patat voor Ceciel en een pizza voor Daan. Beetje afwisselen he. ;)
Donderdag zijn we erg op tijd vertrokken uit Yosemite, op naar San Francisco!!! De reis ging voorspoedig, het landschap was zeer afwisselend en eerder dan verwacht kwamen we in San Francisco aan. We zijn meteen naar de bekende rode “Golden Gate Bridge” gegaan. Met de auto naar de overkant gereden, daar uitgestapt, foto's gemaakt en genoten van het uitzicht. Met hulp van de TomTom zijn we naar ons prachtige Bed & Breakfast “Edward 2e” gereden. Hilarische rit gehad door deze stad! Lang leve de TomTom! Oh my God, echt ongelofelijk, ik zal NOOIT meer klagen over de bestuurders op de Nederlandse snelwegen!!! Een getoeter, handgebaren etc.. en ja ook naar mij, want na een kleine 3 weken weet ik nog steeds niet of ik bij een stoplicht “vrij” rechtsaf mag, of dat ik toch moet wachten tot het stoplicht voor rechtdoor op groen springt... En aangezien ik zo'n net opgevoed meisje ben, wacht ik dan voor de zekerheid maar tot het licht voor rechtdoor op groen springt.... Heb ook niet zo'n zin in een Highway Patrol achtervolging... Al maakt dat wel veel indruk! ;) Zo'n zwarte auto met een grote witte baan, met KEIHARDE sirenes en gierende banden als ze remmen voor auto's die niet snel genoeg aan de kant gaan. :) Was wel een leuk verhaal geweest voor op de site, maar ja, jammer de bammer! Maar verder gaat het rijden best wel aardig hoor! :)
San Francisco dus! We hebben onze spullen gedropt op echt de meest prachtige kamer ooit! De foto zegt meer dan 1000 woorden.... en deze foto wil ik jullie echt niet ontnemen! Haha! We zijn naar de buurt “Height/Ashbury” gegaan waar we bij de “Peoples Cafe” eerst even een verlate lunch (lees: 16:00 uur) gehaald, wat echt heerlijk smaakte! Daarna door de “Golden Gate Park” gestruind, een mooi park, waar de kinderen voetbaltraining kregen, een aantal honkbalvelden waren, grote speeltuin voor de kids... en een Japanse en botanische tuin. Daarvoor gingen we eigenlijk ook naar dit park. Het was een prachtige dag. Zonnig, afwisselend en bloemrijk! :)
Vrijdag stond “Alcatraz” op het programma, maar eerst zijn we bij “Pier 39” geweest, een plek waar altijd zeeleeuwen liggen. Stinken jongen!! Pff en ook een hels kabaal!! De kikkers in onze vijver zijn er niks bij! In Alcatraz hebben we een audio-tour gevolgd die zowaar ook in het Nederlands verkrijgbaar was! Een interessante tour over de geschiedenis van Alcatraz, de gevangenen, de ontsnappingspogingen, de “rang orde” en over het sluiten van de gevangenis. Erg interessant en heel erg indrukwekkend. Ja, helemaal goed! Eenmaal weer aan land hebben we een stadwandeling gemaakt. We zijn bij de Telegraph Hill geweest, Chinatown en via allerlei straatjes kwamen we bij de Cablecar turnaround terecht. In de reisbijbel genaamd “Lonely Planet” hadden we gelezen dat dit erg indrukwekkend moest zijn... Nou haha, we kwamen daar aan, keken en moesten keihard lachen. Dit hadden we niet verwacht!!! De Cablecar rijdt als een (soort) tram door San Francisco, maar hij kan maar 1 kant op rijden, dus aan het eind van de rit moet hij keren... en op dit punt stonden we te kijken! Terwijl wij ons iets heel moois ingebeeld hadden bleek het niet meer en niet minder te zijn dan dit: Alle mensen stappen uit, de chauffeur loopt het karretje door en gaat bij het andere “stuur” staan! Vervolgens stappen de nieuwe passagiers erin en is de cable-car klaar voor vertrek! Hahaha, we hebben er wel om moeten lachen hoor!!! Na een bezoekje aan de Crookedest Street (een steile straat vol bochten) zijn we met succes gaan shoppen bij de Fishermans Wharf.
Zaterdag waren we van plan fietsen te huren, maar omdat we eindelijk onze benen niet meer voelden en we al lang hadden gezien en gemerkt dat San Francisco voornamelijk uit steile staten bestaat, besloten we toch maar met de bus te gaan. Eerst nog maar een keer naar de Golden Gate Bridge, we zijn naar de overkant gelopen en weer terug. Eigenlijk vrij nutteloos, maar ook wel weer leuk. De weersverwachting was “wolken en kans op een regenbui”... Nou, niet voor ons! Een zonnige dag waarbij vooral Danielle een mooi rood kleurtje heeft opgedaan.... We zijn naar het strand gegaan, heerlijk gewandeld en genoten van het prachtige weer! Ja, een mooi rustig dagje vol vakantiegevoel! :)
Zondag stapten we vol goede moed de auto in, op naar Highway 1. Helaas begreep de TomTom niet echt wat we bedoelden... dus ben ik maar op gevoel gaan rijden! Haha. Tja, uiteindelijk zijn TomTom, Cis en Sis er toch uitgekomen en kwamen we met een “beetje” vertraging in Santa Cruz aan. We hebben even van de zeelucht genoten en het is algemeen bekend dat zeelucht hongerig maakt... dus een heerlijke lunch die ik met tranen in de ogen opgegeten heb (er zat HEEL VEEL wasabi in...) ging er zeker wel in. We zijn doorgereden naar de 17 mile drive, een schitterende route langs de kust. Na elke bocht volgde bijna een ander uitzicht, er staat een kleine selectie van deze foto's op de site. Ja, prachtig! De boom die op een rots groeit is erg apart, maar ook de zeehondenkolonie is leuk om te zien (even goed kijken op de foto). We zijn heel even door Carmel by the Sea gereden, een verrassende route! Na een bochtige weg met veel dalen en stijgen en enkele koffie en foto momenten, reden we gestaag verder richting Santa Barbara. Aan het eind van de middag was ik eigenlijk wel klaar met rijden en hebben we een camping opgezocht in een nationaal park die aan de kust lag! Zo konden we 's avonds genieten van een prachtige zonsondergang! Tijdens het koken waren we aan de praat geraakt met 2 Nederlandse meiden en een vrouw uit de USA en daar hebben we 's avonds heerlijk mee bij het kampvuur gezeten. Was erg gezellig en daardoor werd het ook een latertje!
Maandag vertrokken we alweer vroeg richting Los Angeles. In Santa Barbara zijn we even gestopt om het plaatsje te bekijken, was een leuk plaatsje. Dat de kilometers en de korte nachten zijn tol beginnen te eisen bleek wel aan de hoeveelheid (koffie)stops die we deze dag gehad hebben... Pff, wat was ik blij dat we lekker met z'n tweeën op de muziek meezongen, gezellig en een goede “wakker-blijf-therapie”! Nou, eindelijk zagen we dan LA op de bordjes staan!!! We hadden een reservering bij het Banana Bungalow hostel en toen we uitlegden dat er nog 3 vrienden zouden komen die avond kregen we een kamer voor onszelf! Dikke prima! Helaas hadden Melissa, Kim en Jamie een beetje vertraging en kwamen ze niet. Het was een prima hostel, ze hadden heel veel heerlijke banken waar ik eerst maar eens even op ben gaan liggen. Zooo, wat was dat genieten! Bankhangen... dat heb ik al zooo lang niet gedaan! Jeetje, heerlijk!! :) 's Avonds wilden we eens even een gezonde maaltijd koken, maar toen we bij de supermarkt aankwamen en alles voor het diner gepakt hadden, bleek dat het goedkoper was om in het hostel een $ 5,- menu te nemen... :S Hmm... Nou ja, moet dan maar, voor de verandering was het weer een burger met patat! Haha! ;)
Het eten hier (en nu wil ik niet klagen) is echt een avontuur op zichzelf.... Eigenlijk is alles minder lekker dan in Nederland. Beef (zo taai dat het bijna niet weg te krijgen is), brood (erg zoet en na 5 snee brood zit je nog niet vol....), kaas (smakeloos), ham (waar is de hamsmaak?), snoepjes (euhm... ook dit zakje is niet voor herhaling vatbaar), chocola (waarom smaakt het zo korrelig?) etc. in Nederland is het gewoon allemaal net wat (lees: veel) lekkerder!!! Het zal wel komen omdat we het Nederlandse eten gewend zijn, maar toch. Ook de porties zijn zoooo groot dat je soms met z'n tweeën genoeg hebt aan 1 diner. Dit hebben we niet gedaan, maar pfffff.... Voorbeeldje: Een Mc Chickenburger, patat en een drankje erbij is in Nederland een normale maaltijd... hier noemen ze het een MINI meal!!! :S
Tot zover maar weer een update, we hebben al veel meer beleefd de afgelopen dagen, maar dat komt de volgende keer! De geweldige dingen die we in Los Angeles gedaan hebben waarbij mijn langgekoesterde droom dan eindelijk uitgekomen is! Onze avonturen in Las Vegas en naja... we zien wel! Das ons motto dit weekend! :) Al nieuwsgierig? ;)
Voor nu nog even een fotolink en vergeet vooral niet de foto van onze geweldige bloemenkamer te bekijken! ;)
http://www.mijnalbum.nl/Album=VIGCVPUN
Bedankt voor alle reacties en mailtjes. Erg leuk!
Veel liefs vanuit Las Vegas!!
x Ceciel
PS Over 5 dagen ben ik alweer terug... geniet er dan maar even van, want over 11 dagen ben ik al weer weg ;)
-
15 Juni 2009 - 05:35
Stephan:
Hey Cis en Sis!
Gefeliciteerd met jullie Half Dome beklimming, bepaald geen half werk want dat is een berelastige pukkel!!
Ook de rest is weer prachtig en zooo herkenbaar. Enjoy your trip!
Stephan -
15 Juni 2009 - 06:11
Alida:
hey meiden,
super zeg! Ook leuk dat je de verhalen zo goed kunt weergeven... ;-)
-x- Alida -
15 Juni 2009 - 06:28
Dennis:
Krijg zo'n zin weer eens op reis te gaan...
Geniet er nog even van meiden!
xx -
15 Juni 2009 - 07:28
Lin:
Wat een leuk verhaal weer en foto´s. Leuk om te lezen dat jullie het zo lekker hebben!! Geniet er nog ff een paar dagen van!!
XX -
15 Juni 2009 - 07:45
Mick:
Dames,
wat een mooie foto's! Die hike moet wel donders zwaar zijn geweest, maar wat een beloning krijg je dan door het uitzicht! Leuk om weer te lezen dat het allemaal goed gaat, de gezusters GrootKoerkamp in de VS. Over 5 dagen alweer terug.. Tijd vliegt toch ook of niet.
Liefs,
Maaike -
15 Juni 2009 - 08:01
Stephanie:
Heehee!
Wat een mooie foto's zeg! :D echt wel gaaf! Dat uitzicht is dan zeker een beloning. De beer ging niet in de aanval? haha. Heel veel plezier nog laatste dagen! Liefs -
15 Juni 2009 - 08:16
Agnes:
Hallo Ceciel
Weer een mooi verhaal. Maar gelukkig maken die kikkers dus niet zo veel lawaai, als je het geluid daar mee vergelijkt. Denk daar ook aan als je weer thuis in bed ligt!!!
xxx -
15 Juni 2009 - 08:51
MSB:
hey nichies,
Ik sluit me helemaal aan bij de bovenstaande reakties. Ik moet wel zeggen dat ik die rotanstoelen in de edward2e kamer heel erg mooi zijn.
Vind je ze niet heel herkenbaar Agnes??
Geniet ze nog de laatste dagen.
kuzz -
15 Juni 2009 - 09:15
Yvonne:
Ha Ceciel en Daan,
Wat een gaaf verhaal weer:D En mooie foto's!Geniet er nog even van!
-
15 Juni 2009 - 09:43
Karlijn:
Heeej Meissie!
Woeeh respect voor jullie hoor! Zo'n grote klim zou ik niet zomaar aandurven ;) Dan lijkt het me wel fijn dat het allemaal de moeite waard is geweest! Mooie foto's verder, ziet er allemaal indrukwekkend uit! Geniet de laatste dagen nog even, en rust leker uit als je weer in Nederland bent!
xxx Karlijn -
15 Juni 2009 - 12:28
FIEN:
LIEVE CECIEL
WORDT ER UBERHAUPT GEFIETST IN THE STATES OF IS DAT IETS WAT TOERISTEN DOEN?
EN BEN OOK BENIEUWD NAAR EEN FOTO VAN DE TENT MET DEKZEIL OF HEB IK DIE GEMIST? TJONGE WAT EEN AVONTUREN!! -
15 Juni 2009 - 13:59
Tim:
Tsjonge jonge,
wat een verhaal weer
maar het blijft altijd maar weer leuk om te lezen
-
15 Juni 2009 - 16:34
Elly:
Ja, Ceciel, mien engels is da niet zo goed en deurom dach ik dan doe ik ut ma in ut sallaands ma det valt mie dus nog vies teegn om det ok zo te schriem ik kan het better proaten ik heb oe advies oppevolgd en dur alle tied veur u num um oe vehaal te leesn en de foto's te bekieken in een woad geweldig heur. Go de laste wekke ok zo deu met de mooie beleevenissen doa met
elkare, bin wel benieuwd wat oe drome noe was die uute kom is, ma ja doar muk dus nog eem op wachen of vurtel ie ut me zo eem via msn a ut eetn ophebt. nou ik zie wel ma in elk geval goed goa en tot kiekes. groetn en un smakked van mie.
-
15 Juni 2009 - 19:08
Karin Gr:
dag dames
wat leuk om jullie fantastische verhalen te lezen. blijf lekker genieten.
gr karin -
15 Juni 2009 - 19:10
????????:
Toppie meiden gaaf hoor .
Geniet van de laatste dagen -
15 Juni 2009 - 21:15
Erna:
....... ....., .... ............... ..................., ......................... ............................. ........ ................................. ............ ...................... ! ....... ... ..., ....?
.......... ,,..."
........................
....... ........ ...
..............
... .... .... ....
...........
.............. .........
..... ........ ........,
onbeschrijflijk.
-
16 Juni 2009 - 09:03
Elles:
Heee Ceciel!
Gave dingen hebben jullie weer gedaan! Heel apart dat het eten zo anders is dan in Nederland, maar zoals Daan al zei: een Koerkamp heeft altijd honger ;)!
Liefssss -
16 Juni 2009 - 23:20
Q.D:
Nieuwe ronde, nieuwe kansen, nieuwe poging!! Hopelijk pakt ie m deze keer wel!!
Leuk verhaal heb je weer geschreven! Het eten is inderdaad een dagtaak op zich! Bijna net zo zwaar als ik... Eum half dome bedoel ik ;)
Nog maar een paar daagjes en dan is het byebye Amerika :-(
nog even genieten dan maar?
Xoxo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
