Beijing en een lange treinreis
Door: Ceciel
Blijf op de hoogte en volg Ceciel
30 Juni 2009 | Vietnam, Hanoi
Nî Hâo!
Met horten en stoten heb ik de eenzame treinreis van Beijing naar Hanoi overleefd! 40 uur was ik op mezelf en slurpende, naar knoflook stinkende Chinezen aangewezen die ook nog eens zaten te roken in de hal. Het was een hele proef, maar ik heb 'm (glansrijk) doorstaan!
Vrijdagochtend kwam ik aan in Beijing, het eerste wat ik rook toen ik uit het vliegtuig stapte was de geur van loempia's. In de woonkamer van het hostel raakte ik meteen aan de praat met Sam. Omdat ik vandaag mijn treinkaartje naar Vietnam moest regelen, besloot ik direct op pad te gaan. Het meisje achter de receptie van het hostel spreekt (voor een Chinees) goed Engels! Heb uitgelegd wat ik wilde en vervolgens ging ik met een Chinese vertaling van mijn verzoek op pad. Eerst naar de bushhalte... daar sprak een meisje ook een beetje Engels en zo kwam ik voor E 0,10 bij het treinstation aan! Eenmaal daar heb ik maar weer een poging gedaan om met handen en voeten uit te leggen wat ik wilde en werd ik naar rij 16 gestuurd. Het was ontzettend druk op het treinstation... en toch was ik de enige blanke! Toen ik eindeljk aan de beurt was, stuurde het meisje me met een ander Chinees verzoek naar bus 56. Ik begreep dat ik daar een kaartje moest halen, maar nadat ik 4 Chinezen had geraadpleegd bleek dat ik met de bus naar ??? moest. Ik ben ingestapt, na 2 haltes moest ik er weer uit en scheen ik er te zijn?! :S Hmm... Ze had me naar een hotel gestuurd, gelukkig was het een luxe hotel en sprak er iemand Engels! Fiew, meevaller! :) Zij stuurde me naar de andere kant van de straat, waar een bedrijfje zat. Even voelde ik de moed in mijn schoenen zakken... Met dat ik het bedrijfje binnenloop is het me meteen duidelijk... Hier spreekt niemand Engels! Heb mijn verzoek afgegeven en ze bleef me maar in het Chinees uitleggen wat ik moest doen. Natuurlijk snapte ik er geen reet van! Uiteindelijk kwam ze op het heldere idee om iemand op te bellen die WEL Engels sprak en zo kwam ik eindelijk te weten wat ze bedoelde! 15 minuten later stond ik met het gevoel dat ik veel te veel betaald had, maar met een treinkaartje in de hand buiten!!! Jieha! I did it!! Het was een hele opgave, maar het is me gelukt!
Ben even de supermarkt in gegaan, daar was het echt even aapjes kijken volgens mij. Die Chinezen hebbeb iig een leuke dag gehad, want het werd hilarisch toen ik ging vragen naar een grote fles water. Had een kleintje gevonden, maar wilde een grotere! Toen ik vervolgens ook nog eens uit ging beelden dat ik deo wilde had ik al het personeel om me heen verzameld! Maar, ik ging wel weg met een grote fles water... en zonder deo! :(
Inmiddels was het al eind van de middag geworden en ben ik via het Plein van de Hemelse Vrede naar het hostel gewandeld. Toen werd het me snel duidelijk dat er ook veel armoede is in Beijing. In de Hutongs leven heel veel mensen echt onder plastic zeiltjes en golfplaten. De regering heeft er gewoon een hele grote, lange muur omheen gebouwd, zodat je het niet ziet! Maar af en toe staat er ergens in deze muur een deur open en kan je naar binnen kijken... Heel bizar! Best shocking.
Had echt geen zin meer om naar de Verboden stad te gaan, dus heerlijk op de bank gelegen en af en toe ingedommeld. Toen Sam klaar was met werken zijn we met z'n 3en (Bart, Sam en ik) naar de Nightmarket gegaan. Wat ze daar allemaal hebben liggen... Bah, bah, bah! Misschien dat ik aan het eind van deze reis zo heldhaftig ben om krekels, wormen en ander ongedierte te eten... maar nu nog niet! ;) In een foodcourt heerlijk gegeten, gewoon kip. ;)
Zaterdag stond ik al vroeg op, want ik ging naar de Chinese Muur, of zoals ze het in het Engels zeggen: “The Great Wall of China”, en of die Great Wall of China echt GREAT is... ja, dat is ie echt! Letterlijk en figuurlijk!Het 1e aanblik van deze 8000 km lange muur is geweldig! Links en rechts zie je de muur met de torentjes! Bizar, maar ongelofelijk mooi! Vanaf de parkeerplaats zagen we nog geen muur, maar toen we met een skilift naar boven waren gegaan zagen we ineens de muur! :) Samen met 2 stellen heb ik deze dag over de muur gewandeld. We hadden een tour geboekt waarbij je van Tin Shan Ling naar Si Ma Tai moest lopen, een wandeling van 8 kilometer. Nou denk je, ach... 8 km is niet zo ver, nee dat klopt! Maar wat een ongelofelijke zware tocht was dit!! De muur bestaat uit grote rotsblokken, ongelijke traptreden, geen traptreden, steile beklimmingen, nog steilere afdalingen en in combinatie met de zon was het echt zooooo zwaar! Het uitzicht was geweldig! De afdaling was ook gaaf, met een kabelbaan naar beneden, een korte boottocht en hoewel we flink hadden doorgelopen kwamen we precies op tijd in Si Ma Tai aan!
Terug in het hostel kwam ik Sam tegen die me uitnodigde mee te gaan naar de acrobatenshow. Nou, daar zei ik geen nee tegen! Snel onder de douche gesprongen, want tijdens deze dag was het niet alleen bij zwoksels gebleven. ;) Het is hier zo ongelofelijk warm! 37 graden gemiddeld, als je uit de douche stapt is het gewoon niet mogelijk jezelf even lekker af te drogen! Je blijft klam!! :S En hoewel Beijing een hele schone stad is, stinkt het overal, misschien moet ik me er maar overheen zetten dat ik elke dag stink... Bedoel... iedereen zit in hetzelfde schuitje hier! ;)
Anyway, ik ging met Bart en Sam op stap! De acrobatenshow was heel erg gaaf! Heb stiekem een paar foto's en filmpjes gemaakt. Het is ongelofelijk wat zij kunnen! Salto's, 11 vrouwen op 1 fiets, in een rad lopen alsof ze muizen zijn, etc. Was erg indrukwekkend om te zien! Gelukkig deden er niet veel jonge kinderen mee! :) Met de hypermoderne Subway zijn we teruggegaan naar het hostel.
Zondag heb ik mijn tas gepakt en ben ik met Sam naar een tentje te gaan om Dumplings te eten. Soort van gestoomd deeg ding met ei en pompoen er in. Alles wordt hier gegeten met stokjes, dat wordt mijn 1e aankoop in Vietnam, een paar eigen chop sticks, want die onbewerkte houten die je in zo'n toko krijgt... Nee bah, dan heb je hetzelfde gevoel alsof je het laatste beetje ijs van je stokje aflikt! :( Na het ontbijt nog even boodschappen gedaan en wat schetst mijn verbazing... Ze verkopen hier gewoon PENIS!!! GATVERREDAMME!!! Sam vond het wel grappig en heeft het als souvenir gekocht voor zijn vrienden! :) Gedroogd, vacuum verpakt, met of zonder smaakje, alles is mogelijk! :S Iemand die het wil proberen?? Dan roept u maar, zal ik de volgende keer in Beijing kijken of ik een pakje kan vinden.
Tegen 14.00 ben ik met mijn bagage en alle boodschappen LOPEND (waar is de Tuktuk als je 'm nodig bent?) naar de bushalte gegaan. Hier raakte ik aan de praat met een Chinees die dacht dat hij goed Engels sprak. Toen ik vroeg waar dat aparte gebouw voor was, kreeg ik een rare blik toegeworpen, dus heb ik een andere poging gewaagd. Al wijzend met mijn vinger en het woord “Sport??” knikte hij ja. Ik geloofde hem, tot ik in het gebouw kon kijken en “OPERA” zag staan... :S Hmm... oke, handig! Zo gaat het hier wel vaker. Zijn favoriete woord was “also”, nadat hij 3 keer also als antwoord had gegeven ben ik maar gestopt met het “gesprek”.
Op het station moest je even je tas door zo'n scan-ding doen en ik vraag me echt af waarom ze dat hebben, want met mijn zakmes in mijn handbagage mocht ik gewoon doorlopen... :S Anyway, toen kwam het grootste punt, welke van de 16 perrons moest ik hebben? Er was geen Engels sprekend persoon in de buurt, dus besloot ik zelf maar een poging te wagen! Al kijkend op het bord kwam ik er achter dat er maar 1 trein vertrok om 16.10, dus dat moet de mijne zijn dacht ik! Ben er heen gelopen, heb mijn kaartje laten zien en zowaar was ik goed! Jeuj! In de wachtruimte tussen 100en Chinezen werd ik heel erg aangestaard en op een gegeven moment voel je je dan toch wel erg ongemakkelijk... :( Als ik terug keek, keken ze weg, maar als ik niet meer keek, gingen zij weer kijken. Dus besloot ik om gewoon lekker Elly's dropjes op te eten en schijt te hebben aan de loerende Chinezen. Je had ze moeten zien kijken toen ik gekleurde, rare dingen in mijn mond stopte! :) Haha!
In de trein kwam ik met handen en voeten achter dat ik een 4 persoonscoupe voor mezelf had, maar (en dat vond ik veel schokkender) ik kwam er ook achter dat ik de enige persoon in de hele coupe was!! :( Even had ik een momentje “Ceciel, waar ben je aan begonnen?”, maar met een korte telefonische peptalk van papa en mama, zag ik er de voordelen ook wel van in. Ik kan mijn spullen mooi laten liggen, hoef niks op te ruimen (wat ik wel gedaan heb, heb toch tijd over), kan heerlijk mijn schoenen uit doen zonder dat iemand last heeft van mijn zweetvoeten, hoef mijn chips met komkommersmaak niet te delen, ik kon 's nachts de kussens van de andere bedden pakken, heb geen last van slurpende Chinezen en... eigenlijk was het best een onmogelijke missie geweest hier 4 personen MET 4 tassen/koffers in te proppen! Dus dikke prima, hoewel 1 persoon (een Engelssprekend persoon) best leuk was geweest! :)
Anyway, tegen de avond besloot ik een poging te doen in het restaurant een hapje te eten. Rijst met kip leek me wel een veilige keuze, aangezien er geen Engels menu was. Terwijl ik zat te eten werd ik door een dronken Chinees aangetikt die me wel even zou laten zien hoe ik WEL met stokjes moest eten. Persoonlijk vond ik dat ik het best goed deed (bedoel, krijg wel gewoon mijn kom leeg hoor! duurt misschien wat langer, maar ik slurp in ieder geval niet), maar hij vond van niet. Zucht. Toen ik hem te opdringerig vond en ik het rochelende geluid dat ze hier continue maken zat was, ben ik maar naar mijn coupe gegaan. Het is hier tegen half 9 al donker, dus heb niet veel van het uitzicht gezien deze dag. Inmiddels hebben ze de halve trein bij mij in de hal gezet en zijn alle coupe's ineens WEL bezet... Gratis upgrade zullen we maar zeggen.
Hoewel ik een softsleeper geboekt had, is deze voor mijn begrippen nog vrij hard. Daan, ik zal NOOIT meer klagen over mijn Nomad matje... dat zegt genoeg denk ik? Ik heb de kussens van de lege plekken gepakt en op mijn matras gelegd! Zo werd ik maandag om 8 uur wakker door de tv die iemand 4 coupe's verderop aan had staan... en dat terwijl ik oordopjes in had! Ineens besefte ik dat ik in de trein zat, dus heb de gordijnen open gedaan in de hoop een mooi uitzicht te hebben! :) Nou, fiew, wat een meevaller! :) Het uitzicht is afwisselend, van rijstplantages tot oude vervallen gebouwen, van sloppenwijken tot prachtige luxe gebouwen, van hardwerkende mensen tot mensen die slapen onder een brug. Heb wel een beeld van China gekregen zoals iedereen hem heeft, maar ik... ik heb het in het echt gezien! :) Mensen met die ronde hoedjes op hun hoofd, man die het land aan het bewerken is met een koe voor zijn eg, verkopers op het station, prachtige bergen en rijstplantages. Ja, afwisselend. Hoewel het een echte en unieke ervaring is en het uitzicht erg mooi is, zou ik dit niet nog een keer alleen doen. Elke keer als ik naar de wc moet, tanden wil poetsen of om de een of andere reden even mijn coupe uit wil, moet ik alle belangrijke spullen of spullen van enige waarde inpakken, opruimen, in mijn tas stoppen en pas dan kan ik gaan. Ik kan namelijk mijn coupedeur niet op slot doen en wat voor mij aan waarde niet veel is (bijv. 5 yuan = 50 cent), is dit voor de mensen hier heel veel!
Dag 2 in de trein was beter, heb lekker gelezen, dit verhaal getypt, geslapen, nog meer geslapen, gepuzzeld, komkommerchips gegeten omdat het restaurant de hele dag dicht zit... terwijl er wel allemaal Chinezen zitten te eten... (?) en van het uitzicht genoten. In de middag werd ik blij verrast door een smsje van Daniëlle en mama!!! Jeuj!!! :) Met de Lonely-moments chocola van Monique ben ik deze dag (met honger) wel doorgekomen. In Nan-ning moest ik er uit en kwam ik terecht in een hele luxe wachtruimte! :) Daar zag ik tot mijn grote opluchting 2 backpackers binnenkomen!!! Jiehaa!! Had ik toch nog 2 Engels sprekende treingenoten 's nachts! In Dong Dang moesten we (Saahd, Francois en ik) om 3.30 uitstappen voor een paspoortcontrole, temperatuurcheck (waar ik voor moest betalen) en een stempel! Vervolgens moesten we in een andere trein stappen en reden we door Vietnam!! 's Morgens werd ik wakker in Hanoi... pff... wat een stad! Saahd ging toevallig naar hetzelfde hostel, dus zijn we samen gegaan. Ben nu net in het hostel aangekomen, helaas kan ik pas om 12.00 mijn kamer in en een douche nemen! :S In de middag komt ook Francois hierheen en gaan we op pad. Hoewel ik dacht dat Beijing warm was... is het hier helemaal zweterig weer!
Hier even de fotolink van Beijing en de treinreis. De foto's van de treinreis zijn niet heel erg duidelijk omdat ze door het raam gemaakt zijn terwijl de trein op (volle) snelheid was, maar dan heb je iig een beetje het idee wat ik gezien heb.
http://www.mijnalbum.nl/Album=TJTEWMJ6
Tot de volgende keer maar weer!
Zaijian!
Liefs, Ceciel
Met horten en stoten heb ik de eenzame treinreis van Beijing naar Hanoi overleefd! 40 uur was ik op mezelf en slurpende, naar knoflook stinkende Chinezen aangewezen die ook nog eens zaten te roken in de hal. Het was een hele proef, maar ik heb 'm (glansrijk) doorstaan!
Vrijdagochtend kwam ik aan in Beijing, het eerste wat ik rook toen ik uit het vliegtuig stapte was de geur van loempia's. In de woonkamer van het hostel raakte ik meteen aan de praat met Sam. Omdat ik vandaag mijn treinkaartje naar Vietnam moest regelen, besloot ik direct op pad te gaan. Het meisje achter de receptie van het hostel spreekt (voor een Chinees) goed Engels! Heb uitgelegd wat ik wilde en vervolgens ging ik met een Chinese vertaling van mijn verzoek op pad. Eerst naar de bushhalte... daar sprak een meisje ook een beetje Engels en zo kwam ik voor E 0,10 bij het treinstation aan! Eenmaal daar heb ik maar weer een poging gedaan om met handen en voeten uit te leggen wat ik wilde en werd ik naar rij 16 gestuurd. Het was ontzettend druk op het treinstation... en toch was ik de enige blanke! Toen ik eindeljk aan de beurt was, stuurde het meisje me met een ander Chinees verzoek naar bus 56. Ik begreep dat ik daar een kaartje moest halen, maar nadat ik 4 Chinezen had geraadpleegd bleek dat ik met de bus naar ??? moest. Ik ben ingestapt, na 2 haltes moest ik er weer uit en scheen ik er te zijn?! :S Hmm... Ze had me naar een hotel gestuurd, gelukkig was het een luxe hotel en sprak er iemand Engels! Fiew, meevaller! :) Zij stuurde me naar de andere kant van de straat, waar een bedrijfje zat. Even voelde ik de moed in mijn schoenen zakken... Met dat ik het bedrijfje binnenloop is het me meteen duidelijk... Hier spreekt niemand Engels! Heb mijn verzoek afgegeven en ze bleef me maar in het Chinees uitleggen wat ik moest doen. Natuurlijk snapte ik er geen reet van! Uiteindelijk kwam ze op het heldere idee om iemand op te bellen die WEL Engels sprak en zo kwam ik eindelijk te weten wat ze bedoelde! 15 minuten later stond ik met het gevoel dat ik veel te veel betaald had, maar met een treinkaartje in de hand buiten!!! Jieha! I did it!! Het was een hele opgave, maar het is me gelukt!
Ben even de supermarkt in gegaan, daar was het echt even aapjes kijken volgens mij. Die Chinezen hebbeb iig een leuke dag gehad, want het werd hilarisch toen ik ging vragen naar een grote fles water. Had een kleintje gevonden, maar wilde een grotere! Toen ik vervolgens ook nog eens uit ging beelden dat ik deo wilde had ik al het personeel om me heen verzameld! Maar, ik ging wel weg met een grote fles water... en zonder deo! :(
Inmiddels was het al eind van de middag geworden en ben ik via het Plein van de Hemelse Vrede naar het hostel gewandeld. Toen werd het me snel duidelijk dat er ook veel armoede is in Beijing. In de Hutongs leven heel veel mensen echt onder plastic zeiltjes en golfplaten. De regering heeft er gewoon een hele grote, lange muur omheen gebouwd, zodat je het niet ziet! Maar af en toe staat er ergens in deze muur een deur open en kan je naar binnen kijken... Heel bizar! Best shocking.
Had echt geen zin meer om naar de Verboden stad te gaan, dus heerlijk op de bank gelegen en af en toe ingedommeld. Toen Sam klaar was met werken zijn we met z'n 3en (Bart, Sam en ik) naar de Nightmarket gegaan. Wat ze daar allemaal hebben liggen... Bah, bah, bah! Misschien dat ik aan het eind van deze reis zo heldhaftig ben om krekels, wormen en ander ongedierte te eten... maar nu nog niet! ;) In een foodcourt heerlijk gegeten, gewoon kip. ;)
Zaterdag stond ik al vroeg op, want ik ging naar de Chinese Muur, of zoals ze het in het Engels zeggen: “The Great Wall of China”, en of die Great Wall of China echt GREAT is... ja, dat is ie echt! Letterlijk en figuurlijk!Het 1e aanblik van deze 8000 km lange muur is geweldig! Links en rechts zie je de muur met de torentjes! Bizar, maar ongelofelijk mooi! Vanaf de parkeerplaats zagen we nog geen muur, maar toen we met een skilift naar boven waren gegaan zagen we ineens de muur! :) Samen met 2 stellen heb ik deze dag over de muur gewandeld. We hadden een tour geboekt waarbij je van Tin Shan Ling naar Si Ma Tai moest lopen, een wandeling van 8 kilometer. Nou denk je, ach... 8 km is niet zo ver, nee dat klopt! Maar wat een ongelofelijke zware tocht was dit!! De muur bestaat uit grote rotsblokken, ongelijke traptreden, geen traptreden, steile beklimmingen, nog steilere afdalingen en in combinatie met de zon was het echt zooooo zwaar! Het uitzicht was geweldig! De afdaling was ook gaaf, met een kabelbaan naar beneden, een korte boottocht en hoewel we flink hadden doorgelopen kwamen we precies op tijd in Si Ma Tai aan!
Terug in het hostel kwam ik Sam tegen die me uitnodigde mee te gaan naar de acrobatenshow. Nou, daar zei ik geen nee tegen! Snel onder de douche gesprongen, want tijdens deze dag was het niet alleen bij zwoksels gebleven. ;) Het is hier zo ongelofelijk warm! 37 graden gemiddeld, als je uit de douche stapt is het gewoon niet mogelijk jezelf even lekker af te drogen! Je blijft klam!! :S En hoewel Beijing een hele schone stad is, stinkt het overal, misschien moet ik me er maar overheen zetten dat ik elke dag stink... Bedoel... iedereen zit in hetzelfde schuitje hier! ;)
Anyway, ik ging met Bart en Sam op stap! De acrobatenshow was heel erg gaaf! Heb stiekem een paar foto's en filmpjes gemaakt. Het is ongelofelijk wat zij kunnen! Salto's, 11 vrouwen op 1 fiets, in een rad lopen alsof ze muizen zijn, etc. Was erg indrukwekkend om te zien! Gelukkig deden er niet veel jonge kinderen mee! :) Met de hypermoderne Subway zijn we teruggegaan naar het hostel.
Zondag heb ik mijn tas gepakt en ben ik met Sam naar een tentje te gaan om Dumplings te eten. Soort van gestoomd deeg ding met ei en pompoen er in. Alles wordt hier gegeten met stokjes, dat wordt mijn 1e aankoop in Vietnam, een paar eigen chop sticks, want die onbewerkte houten die je in zo'n toko krijgt... Nee bah, dan heb je hetzelfde gevoel alsof je het laatste beetje ijs van je stokje aflikt! :( Na het ontbijt nog even boodschappen gedaan en wat schetst mijn verbazing... Ze verkopen hier gewoon PENIS!!! GATVERREDAMME!!! Sam vond het wel grappig en heeft het als souvenir gekocht voor zijn vrienden! :) Gedroogd, vacuum verpakt, met of zonder smaakje, alles is mogelijk! :S Iemand die het wil proberen?? Dan roept u maar, zal ik de volgende keer in Beijing kijken of ik een pakje kan vinden.
Tegen 14.00 ben ik met mijn bagage en alle boodschappen LOPEND (waar is de Tuktuk als je 'm nodig bent?) naar de bushalte gegaan. Hier raakte ik aan de praat met een Chinees die dacht dat hij goed Engels sprak. Toen ik vroeg waar dat aparte gebouw voor was, kreeg ik een rare blik toegeworpen, dus heb ik een andere poging gewaagd. Al wijzend met mijn vinger en het woord “Sport??” knikte hij ja. Ik geloofde hem, tot ik in het gebouw kon kijken en “OPERA” zag staan... :S Hmm... oke, handig! Zo gaat het hier wel vaker. Zijn favoriete woord was “also”, nadat hij 3 keer also als antwoord had gegeven ben ik maar gestopt met het “gesprek”.
Op het station moest je even je tas door zo'n scan-ding doen en ik vraag me echt af waarom ze dat hebben, want met mijn zakmes in mijn handbagage mocht ik gewoon doorlopen... :S Anyway, toen kwam het grootste punt, welke van de 16 perrons moest ik hebben? Er was geen Engels sprekend persoon in de buurt, dus besloot ik zelf maar een poging te wagen! Al kijkend op het bord kwam ik er achter dat er maar 1 trein vertrok om 16.10, dus dat moet de mijne zijn dacht ik! Ben er heen gelopen, heb mijn kaartje laten zien en zowaar was ik goed! Jeuj! In de wachtruimte tussen 100en Chinezen werd ik heel erg aangestaard en op een gegeven moment voel je je dan toch wel erg ongemakkelijk... :( Als ik terug keek, keken ze weg, maar als ik niet meer keek, gingen zij weer kijken. Dus besloot ik om gewoon lekker Elly's dropjes op te eten en schijt te hebben aan de loerende Chinezen. Je had ze moeten zien kijken toen ik gekleurde, rare dingen in mijn mond stopte! :) Haha!
In de trein kwam ik met handen en voeten achter dat ik een 4 persoonscoupe voor mezelf had, maar (en dat vond ik veel schokkender) ik kwam er ook achter dat ik de enige persoon in de hele coupe was!! :( Even had ik een momentje “Ceciel, waar ben je aan begonnen?”, maar met een korte telefonische peptalk van papa en mama, zag ik er de voordelen ook wel van in. Ik kan mijn spullen mooi laten liggen, hoef niks op te ruimen (wat ik wel gedaan heb, heb toch tijd over), kan heerlijk mijn schoenen uit doen zonder dat iemand last heeft van mijn zweetvoeten, hoef mijn chips met komkommersmaak niet te delen, ik kon 's nachts de kussens van de andere bedden pakken, heb geen last van slurpende Chinezen en... eigenlijk was het best een onmogelijke missie geweest hier 4 personen MET 4 tassen/koffers in te proppen! Dus dikke prima, hoewel 1 persoon (een Engelssprekend persoon) best leuk was geweest! :)
Anyway, tegen de avond besloot ik een poging te doen in het restaurant een hapje te eten. Rijst met kip leek me wel een veilige keuze, aangezien er geen Engels menu was. Terwijl ik zat te eten werd ik door een dronken Chinees aangetikt die me wel even zou laten zien hoe ik WEL met stokjes moest eten. Persoonlijk vond ik dat ik het best goed deed (bedoel, krijg wel gewoon mijn kom leeg hoor! duurt misschien wat langer, maar ik slurp in ieder geval niet), maar hij vond van niet. Zucht. Toen ik hem te opdringerig vond en ik het rochelende geluid dat ze hier continue maken zat was, ben ik maar naar mijn coupe gegaan. Het is hier tegen half 9 al donker, dus heb niet veel van het uitzicht gezien deze dag. Inmiddels hebben ze de halve trein bij mij in de hal gezet en zijn alle coupe's ineens WEL bezet... Gratis upgrade zullen we maar zeggen.
Hoewel ik een softsleeper geboekt had, is deze voor mijn begrippen nog vrij hard. Daan, ik zal NOOIT meer klagen over mijn Nomad matje... dat zegt genoeg denk ik? Ik heb de kussens van de lege plekken gepakt en op mijn matras gelegd! Zo werd ik maandag om 8 uur wakker door de tv die iemand 4 coupe's verderop aan had staan... en dat terwijl ik oordopjes in had! Ineens besefte ik dat ik in de trein zat, dus heb de gordijnen open gedaan in de hoop een mooi uitzicht te hebben! :) Nou, fiew, wat een meevaller! :) Het uitzicht is afwisselend, van rijstplantages tot oude vervallen gebouwen, van sloppenwijken tot prachtige luxe gebouwen, van hardwerkende mensen tot mensen die slapen onder een brug. Heb wel een beeld van China gekregen zoals iedereen hem heeft, maar ik... ik heb het in het echt gezien! :) Mensen met die ronde hoedjes op hun hoofd, man die het land aan het bewerken is met een koe voor zijn eg, verkopers op het station, prachtige bergen en rijstplantages. Ja, afwisselend. Hoewel het een echte en unieke ervaring is en het uitzicht erg mooi is, zou ik dit niet nog een keer alleen doen. Elke keer als ik naar de wc moet, tanden wil poetsen of om de een of andere reden even mijn coupe uit wil, moet ik alle belangrijke spullen of spullen van enige waarde inpakken, opruimen, in mijn tas stoppen en pas dan kan ik gaan. Ik kan namelijk mijn coupedeur niet op slot doen en wat voor mij aan waarde niet veel is (bijv. 5 yuan = 50 cent), is dit voor de mensen hier heel veel!
Dag 2 in de trein was beter, heb lekker gelezen, dit verhaal getypt, geslapen, nog meer geslapen, gepuzzeld, komkommerchips gegeten omdat het restaurant de hele dag dicht zit... terwijl er wel allemaal Chinezen zitten te eten... (?) en van het uitzicht genoten. In de middag werd ik blij verrast door een smsje van Daniëlle en mama!!! Jeuj!!! :) Met de Lonely-moments chocola van Monique ben ik deze dag (met honger) wel doorgekomen. In Nan-ning moest ik er uit en kwam ik terecht in een hele luxe wachtruimte! :) Daar zag ik tot mijn grote opluchting 2 backpackers binnenkomen!!! Jiehaa!! Had ik toch nog 2 Engels sprekende treingenoten 's nachts! In Dong Dang moesten we (Saahd, Francois en ik) om 3.30 uitstappen voor een paspoortcontrole, temperatuurcheck (waar ik voor moest betalen) en een stempel! Vervolgens moesten we in een andere trein stappen en reden we door Vietnam!! 's Morgens werd ik wakker in Hanoi... pff... wat een stad! Saahd ging toevallig naar hetzelfde hostel, dus zijn we samen gegaan. Ben nu net in het hostel aangekomen, helaas kan ik pas om 12.00 mijn kamer in en een douche nemen! :S In de middag komt ook Francois hierheen en gaan we op pad. Hoewel ik dacht dat Beijing warm was... is het hier helemaal zweterig weer!
Hier even de fotolink van Beijing en de treinreis. De foto's van de treinreis zijn niet heel erg duidelijk omdat ze door het raam gemaakt zijn terwijl de trein op (volle) snelheid was, maar dan heb je iig een beetje het idee wat ik gezien heb.
http://www.mijnalbum.nl/Album=TJTEWMJ6
Tot de volgende keer maar weer!
Zaijian!
Liefs, Ceciel
-
30 Juni 2009 - 06:34
Dennis:
Jow Ciel,
Heb zojuist al je verhalen gelezen. Wat een avontuur. Echt heel stoer dat je deze trip begonnen bent. Die upgrade, daar droom ik nog steeds van!
Veel plezier daar, ik kijk uit naar je volgende update.
xx -
30 Juni 2009 - 06:35
Ineke Jonkman:
Prachtig Ceciel om de mooie verhalen van jou te lezen.
Wat een belevenis allemaal voor je.
Geniet van je reis verder door Vietnam.
Groetjes Ineke -
30 Juni 2009 - 07:14
Vince En Bianca:
heeeyy ceciel
Leuk je verhaal!!!
Geniet er van,hier nu ook erg warm.ik blijf je volgen.
liefs
vince en bianca -
30 Juni 2009 - 07:27
Agnes:
Hoi Ceciel
Wat fijn dat je toch het positieve van het alleen reizen in zag, Zolang je dit doet, wordt het vast en zeker een hele mooie reis.
Heel veel plezier verder en geniet ervan!
kus mama -
30 Juni 2009 - 07:29
Iris:
Leuk verhaal Ceciel!
Ben benieuwd naar wat je allemaal nog meer mee maakt!
In elk geval veel plezier! -
30 Juni 2009 - 07:30
Danielle:
Ha Ceciel!
Leuk verhaal, leuke foto's, spannende avonuteren en mooie uitzichten..... sjips (geen komkommersmaak), was ik toch maar met je meegegaan ;)!
Enjoy & Lief zijn
Xx je zusje -
30 Juni 2009 - 07:33
Monique:
hey,
Wel wat anders dan het vettige usa maar weet je zeker dat die kip kip was .... en het berichtje van elly komt later ze is nog druk met het verwerken van de vlaamse rondreis...hier ook warm we gaan ons zo dat bruin bakken in de belgische zon. kuzzz de 2 belgische pralines -
30 Juni 2009 - 07:47
Linda:
Heeey Ciel,
Zo ontzettend knap en stoer dat je dit alleen doet, echt super!!!! Je verhalen zijn super leuk om te lezen. Je maakt genoeg mee;)
Lekker genieten meis!!
X -
30 Juni 2009 - 16:43
Tim:
Maar je mag toch binnen helemaal niet meer roken? -
30 Juni 2009 - 17:39
Susan:
Ha ciel! Gaaf allemaal hoor, echt leuk om te lezen en de foto's te zien! Ook leuk dat je gelijk al zoveel mensen hebt ontmoet! Veel plezier in Vietnam, ben benieuwd naar je volgende verhaal! x -
30 Juni 2009 - 19:37
Eline:
Wees blij ciel dat je alleen was, anders had je de hele nacht starende chinezen aan je bed gehad.. ik moet er niet aan denken! Alsof je ET bent... Ik heb ooit es op tv gezien dat iemand chinezen liet geloven dat ie een europese beroemdheid was, wat die man al niet voor elkaar kreeg! Misschien kan je op die manier soms nog wat leuke dingetjes voor elkaar krijgen ;)... Weten ze daar ook al dat mr Jackson dood is? -
30 Juni 2009 - 20:30
Peter:
Heyzzzz Ciel,
spannend allemaal hoor !!
Erg leuk. Een pittig begin van smaakvolle reis. Hou je in de gaten meid !
Ps. nu je daar toch bent, neem je gelijk een loempia voor me mee ??? ( om maar flauw te eindigen ). Doeggie. -
01 Juli 2009 - 17:15
Alet:
Hey meis,
Wat een verhaal, knap hoor dat je van alles voor elkaar hebt gekregen zonder fatsoenlijk Engels sprekende mensen!
Veel plezier komende weken!
Liefs
-
01 Juli 2009 - 20:36
Fien:
Ha Ceziel
Tjemig; de USA was al avontuur; maar dit... en dit is nog maar het Beiing; inderdaad hilarisch denk ik dat deo verhaal! En Sam en Bart? staan ineens in et verhaal; heb ik iets gemist? -
01 Juli 2009 - 20:42
Jesse:
Hey Ceciel!
Wat een super verhaal weer. Geniet maar goed want de tijd vliegt! Mijn tijd in gambia zit er op, ik vlieg zondag weer naar huis!
Vol verwachting klopt mijn hart tot het volgende verhaal weer in mijn mailbox staat.
x Jesse -
02 Juli 2009 - 15:53
Elly:
Hallo Ceciel,
Ja beter laat dan nooit, je zult wel denken wanneer komt ze toch bij van de reis door Belgie (dus nu) Nu ik jou verhaal gelezen heb denk ik hoeveel tijd heb jij wel niet nodig om bij te komen? maar geniet er nog lekker van want voor je het weet is het weer voorbij. Morgen zit mijn 6 sterren vakantie in Antwerpen er al weer op. Dit kan ik je ook zeker aanbevelen. Groetjes en kus vanuit het zonnige Antwerpen van Elly -
02 Juli 2009 - 19:44
Erna:
mazzel dat je handen en voeten hebt ..........
kom je een heel eind,
Nog wel benieuwd of je inmiddels al deo hebt.
erg boeiend -
02 Juli 2009 - 19:47
Erna:
en toen drukte ik ongemerkt op reactie plaatsen en was m'n berichtje al weg voor ik de zin af had.Wilde nog zeggen dat ik het erg boeiend vind wat je beschrijft,beleefd en doet!! -
03 Juli 2009 - 10:09
Yvonne:
Ha Ceciel,
Ik ben weer helemaal bij met die mooie verhalen van je. Stoer dat je in je uppie zo'n treinreis ondernomen hebt! chips met komkommersmaak??!
Geniet van de rest van je reis in Vietnam!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
